- Urodzony dnia 6 IX 1913 - Bytom
- zmarł dnia 11 XI 1983
- Wiek: 70 lat
- Wikipedia (Józef Kachel): Józef Kachel (ur. 6 września 1913 w Bytomiu, zm. 11 listopada 1983) – działacz harcerstwa polskiego w Niemczech, harcmistrz, poseł na Sejm PRL II kadencji z ramienia PZPR. Naczelnik ZHP w Niemczech. Urodził się 6 IX 1913 r. w Bytomiu w rodzinie Karola (górnika, działacza Zjednoczenia Zawodowego Polskiego) i Pauliny z Kupków (aktywnej w Tow. Polek). Atmosfera domu rodzinnego sprawiła, że wszystkie dzieci działały w organizacjach polskich, w tym w harcerstwie; najstarszy syn Franciszek był drużynowym harcerzy. Kachel uczęszczał do szkoły powszechnej, a potem do niemieckiej wieczorowej szkoły handlowej. Po II wojnie światowej ukończył Technikum Górnicze, a następnie w 1957 r. studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując dyplom inżyniera górnika. Z walką o Polskę zetknął się już jako ośmioletni chłopiec w czasie III powstania śląskiego, w którym brał udział jego starszy brat. Pozwoliło mu to szybko zrozumieć sprawy Polaków walczących o zachowanie polskości i o powrót Polski w piastowskie granice. W 1924 r. wstąpił do II Drużyny Harcerzy im. Zawiszy Czarnego, której drużynowym był jego starszy brat Franciszek. Przynależność do drużyny dostarczała wielu atrakcji, a szczególnie ciekawe i niezapomniane wrażenia dawały mu wycieczki organizowane tak w najbliższej okolicy, jak również na teren Polski do Krakowa, Warszawy, w Beskidy i Tatry. W drużynie tej pełnił różne funkcje. Pracę zawodową podjął w 1929 r. jako praktykant w Konsulacie Generalnym RP w Bytomiu. Gdy w 1931 r. konsulat ten został przeniesiony do Opola, przeniósł się tam również i wstąpił do Koedukacyjnej Drużyny Harcerskiej im. Bronisława Koraszewskiego. Wkrótce został drużynowym, a po zorganizowaniu kilku drużyn w ośrodkach wiejskich powiatu opolskiego hufcowym w Opolu. Od 1934 r. pracował w Biurze Związku Polaków w Niemczech w Opolu. W latach trzydziestych w Niemczech toczyła się walka nie tylko o przetrwanie polskiego harcerstwa na tym terenie, ale również o jego rozwój wszędzie tam, gdzie żyli Polacy skazani na wynarodowienie. Już w 1933 r. wystąpiło wiele utrudnień w pracy ZHP w Niemczech (ZHPwN), szczególnie w zakresie organizowania wycieczek oraz wystąpień publicznych, a bojówki hitlerowskie spod znaku SA (Sturm-Abteilung) rozpoczęły nagonkę na polską mniejszość narodową. Jednak drużyny harcerskie, narażone na napaści ze strony hitlerowców, kontynuowały swoją działalność. W lipcu 1934 r. zorganizowano na Śląsku dwa obozy męski i żeński, w których wzięli udział także harcerze i harcerki z Berlina i Lipska, a przyjeżdżały do nich wycieczki harcerzy z większych miast Śląska. Obóz męski zorganizowany został w Borkach Wielkich, pow. Olesno, a obóz żeński natomiast w Gwoździanach, pow. Dobrodzień. W sierpniu 1934 r. Kachel poprowadził wycieczkę rowerową do Warszawy na odbywający się tam II Zjazd Polonii Zagranicznej, na którym został powołany Światowy Związek Polaków z Zagranicy. Polonia z Niemiec była reprezentowana szczególnie licznie i wystąpiła po raz pierwszy ze znakiem Rodła (stylizowany bieg Wisły z królewskim miastem Krakowem). Dzięki tym działaniom harcerstwo zdobyło popularność wśród Polaków na Śląsku jako organizacja skutecznie upowszechniająca wartości patriotyczne i przeciwdziałająca akcji germanizacyjnej. Przeniesienie siedziby Naczelnictwa z Bytomia do Opola w 1935 r. dało Kachlowi możność wpływu na harcerstwo polskie w całych Niemczech. Wyróżniający się wśród instruktorów harcerskich swoimi zdolnościami organizatorskimi, w 1934 r. został wybrany sekretarzem Zarządu Głównego, a 14 IV 1935 r. Naczelnikiem Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech . więcej...
|