W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- BENIK Jakub (1 poł. XIX w.) mincerz warszawski 1°
- GLIŃSKI Henryk (1853-1905) literat, publicysta, księgarz 4°
- HLEBOWICZ Antoni Bolesław (1801-1847) urzędnik w służbie carskiej 6°
- CHMURZYŃSKI Leon (1830-1868) powstaniec, emigrant 6°
- DĄBROWSKI Adam (1848-1920) rejent 7°
- KOMOROWSKI Ignacy Julian (1774-1846) poseł 8°
- SURMACKI Władysław (1888-1942), inżynier geodeta 8°
- RUTKOWSKI Antoni Wincenty (1859-1886) kompozytor, pianista, pedagog 8°
- SLASKI Marcin h. Grzymała (zm. 1789) szambelan królewski, poseł na sejmy 10°
- ŚWIERCZYŃSKI Jan (1897-1969) generał brygady WP 10°
- SZUKIEWICZ Wacław (1896-1992), chemik 11°
- RUTKOWSKI Jerzy Maciej (1890-1972) profesor chirurgii AM 11°
- GOLICYNOWA Karolina Teresa z Walewskich (1778-1846) córka Michała, wojewody sieradzkiego 11°
- BECK Józef (1867-1931) działacz społeczny 11°
- KRÜGER Edmund (1881-1935) pisarz, publicysta 12°
- SLASKI Andrzej h. Grzymała (XVIII w.-XIX w.) członek Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej Woj. Krakowskiego, porucznik wojsk kor., uczestnik powstania kościuszkowskiego 12°
- POPIEL Onufry (ok. 1770-1828) rotmistrz kawalerii narodowej, powstaniec 1794 12°
- MICHAŁOWSKI Piotr (1800-1855) malarz, rolnik 12°
- STAMIROWSKI Antoni (1863-1938) przedsiębiorca 12°
- MICHAŁOWSKI Antoni (zm. 1802) poseł, podkomorzy krakowski 12°
Uwagi
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: BENIK (Benick) Edward Oskar - 1820 buchalter 3-ci w Dyrekcji Kas i Rachunków Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Przed powstaniem urzędnik mennicy, w powstaniu 30.11.30 wszedł do 3 psp. jako ochotnik, 4.6.31 sierż. st., 8.7.31 ppor., adiutant połowy gen. Bielińskiego, 1.9.31 krzyż złoty nadany przez Ramorino, ranny pod Grochowem w nogę prawą, przeszedł 16.9.31 z Ramorino do Galicji. Internowany przez Austriaków na Morawach, przybył do Francji 9.32 i należał początkowo do zakładu w Bourges, gdzie był nauczycielem języków. Zajmował się też tłumaczeniami na język polski, opracował słownik francusko-polski. 15.9.36 wyjechał do Paryża, a 1.5.40 z Bourges do Orleanu. 22.8.49 uzyskał naturalizację dekretem nr 2977. Zwolennik Czartoryskiego, 16.1.56 prosił o przyjęcie do dywizji kozaków sułtańskich. 3.3.56 odpłynął z Marsylii na Wschód na statku „Le Gange”. 15.3.56 mianowany por. szwadronu pociągu. Po rozwiązaniu dywizji osiadł w polskiej wiosce Reszydie założonej w Tesalii, potem wrócił jednak do Francji. Ostatnie lata spędził w zakładzie św. Kazimierza. Zm. 11.75. Pochowany na cmentarzu Ivry.
sw.355443 Akt zgonu: W-wa św. Jan (obecn. m. Warszawa), 64/1827 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://szukajwarchiwach.pl/72/161/0/-/2/skan/full/cj9iOcLv4WRcOY9_Vx7WwQ
sw.562551 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
źródła:
- zgon: Bielecki - Słownik ofic. Powst. List.
|
|