Uwagi

• Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
  

  Wojskowy zawodowy (generał brygady - 12.09.1966; dywizji - 23.09.1972; broni - 29.09.1975). W PZPR od 28.08.1949 lub 28.01.1950. 1944-1944 elew 4 zap. pułku piechoty. 1944-1946 dowódca drużyny 1 Dywizji Piechoty. W 1946 szef kompanii 3 pp 1 Dywizji Piechoty. 1946-1951 dowódca plutonu i kompanii 3 pp 1 Dywizji Piechoty. 1951-1955 z-ca dowódcy 25 DP, 15 DP, 19 DZ. 07.1955 - 11.1956 słuchacz Wyższego Kursu Wojskowej Akademii Politycznej. 1956-1962 szef Oddziału Inspekcji Głównego Zarządu Politycznego WP. 08.1962 - 06.1965 słuchacz Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. 1965-1971 z-ca dowódcy ds. polit. Śląskiego Okręgu Wojskowego. 1971-1972 zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego (GZP) WP - szef Zarządu I Organizacyjnego. 27.06.1972 - 07.05.1980 szef GZP WP. 10.1973 - 05.1980 wiceminister obrony narodowej. 04.08.1982 - 26.07.1986 Ambasador PRL w Libii. Źródła: IPN BU 2174/7960; AAN, KC PZPR, XIC/41; AAN, KC PZPR, XI/1035, k. 46-47; AAN, KC PZPR, CK/5343; T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944-1991, s. 195.
  
  Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  
  Zawód: generał; dyplomata
  Edukacja: studia: Akademia Wojskowo-Polityczna, Moskwa 1956, Wyższa Akademia Sztabu Generalnego im. K. Woroszyłowa, Moskwa 1964.
  Biografia Ochotnik LWP lipiec 1944; udział w walkach na szlaku bojowym 3 pułku piechoty I Dywizji im. Tadeusza Kościuszki, udział w szturmie Berlina 1945; udział w walkach o utrwalenie władzy ludowej 1945-48; dowódca kompanii 1948; sekr. KP PZPR w Sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego 1949-51; zastępca dowódcy ds. politycznych w dywizjach piechoty 1951-54; studia 1954-56; służba w GZP WP 1956-61; studia 1961-64; zastępca dowódcy ds. politycznych Śląskiego Okręgu Wojskowego 1965-71; zastępca szefa 1971-72, szef 1972-80 GZP WP; gen. brygady 1966, gen. dywizji 1972, gen. broni 1975; wiceminister obrony narodowej 1975-82; oddelegowany do służby dyplomatycznej 1982-; ambasador PRL w Libii, Trypolis 1982-
  Członkostwo: czł. PZPR 1949- , czł. egzekutywy KW, Zielona Góra 1953, czł. CKKP KC 1972-75, czł. KC 1975-81; poseł na Sejm 1976-
  Odznaczenia: Krzyż Komandorski z Gwiazdą i Krzyż Kawalerski OOP, Order Krzyża Grunwaldu III kl., Order Sztandaru Pracy I i II kl., Krzyż Walecznych, polskie i zagr. odznaczenia bojowe.
  Dorobek: Publikacje: liczne artykuły publikowane na łamach „Żołnierza Wolności” i „Wojska Ludowego”.
  Prywatnie: Hobby: polowanie, sport.
  Adres: Embassy of the Polish People's Repub-lic, P.O.Box 519, Tripoli (Garden City), Libia; ul. Olimpijska 7,02-636 Warszawa, tel. 44-52-28.
  
  ipn.53054 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=8956&osobaId=53054& Sawczuk Włodzimierz ur. 16.08.1925, Białystok
  sejmprl.5659 http://bs.sejm.gov.pl/ Sawczuk Włodzimierz (1925-2010); wojskowy zawodowy; Generał broni WP (od 1975), szef Głównego Zarządu Politycznego WP (1972–1980), wiceminister obrony narodowej (od 1973), ambasador PRL w Libii (1982-1986).
  W l. 1944–1945 walczył w szeregach 3 Pułku Piechoty 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Uczestniczył w walkach o Berlin, a po zakończeniu wojny w walkach z podziemiem niepodległościowym. W 1948 był dowódcą kompanii, a w l. 1949–1951 sekretarzem Komitetu Partyjnego Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Przez kolejne trzy lata był zastępcą dowódcy dywizji piechoty do spraw politycznych. W l. 1954–1956 był słuchaczem Akademii Wojskowo-Politycznej w Moskwie. W l. 1956–1961 pełnił służbę w Głównym Zarządzie Politycznym WP. W 1961 skierowany został do Moskwy na studia w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. W lipcu 1965 został zastępcą dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego do spraw politycznych. Funkcję tę sprawował do 1972. W międzyczasie, od lipca do października 1968, był zastępcą dowódcy 2 Armii WP do spraw politycznych, z którą uczestniczył w operacji Dunaj. W 1972 został wyznaczony na stanowisko szefa Głównego Zarządu Politycznego WP. Funkcję tę pełnił nieprzerwanie do maja 1980. Równocześnie, od 10.10.1973 piastował urząd wiceministra obrony narodowej. Usunięty ze stanowiska w maju 1980, w 1982 został przeniesiony do służby dyplomatycznej i mianowany ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym PRL w Libii. W 1988 przeniesiony w stan spoczynku. Od 1949 był członkiem PZPR. W 1953 został członkiem Egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Zielonej Górze. W l. 1971–1975 pełnił funkcję członka Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR, a w l. 1975–1981 członka Komitetu Centralnego PZPR. Autor licznych artykułów publikowanych na łamach "Żołnierza Wolności" i "Wojska Ludowego".

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim