Uwagi

• Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  

  Zawód: pułkownik; profesor (technika laserowa)
  Edukacja: studia: Politechnika Gdańska 1952, Wojskowa Akademia Techniczna, Warszawa 1956
  Tytuły i stopnie: dr 1960, prof. nadzw. 1970, prof. zw. 1978.
  Biografia Pracownik naukowo-badawczy WAT, Warszawa 1951- : kier. Zespołów Badawczych zajmujących się konstruowaniem: laserów helowo-neonowego i rubinowego 1963, koagulatora laserowego do chirurgii ocznej 1964, lasera molekularnego CO2 o mocy 200 W 1966 oraz molekularnego lasera impulsowego dużej mocy 1973, kier, problemu węzłowego w dziedzinie laserów 1970-76, wdrożenie do praktyki klinicznej laserowego lancetu chirurgicznego 1978; komendant Inst. Elektroniki Kwantowej 1967- ; płk WP 1968-
  Członkostwo: czł. Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych przy Prezesie Rady Ministrów 1973-76; czł.: Kom. Fiz. PAN 1972- , Prezydium Kom. Elektroniki i Telekomunikacji PAN 1972- ; czł.: PPR 1947-48, PZPR 1948-
  Odznaczenia: Nagroda Ministra Obrony Narodowej III st. 1963, II st. 1968 i I st. 1972, 1973, Nagroda Przew. Kom. Nauki i Tech. 1966 (dwukrotnie), Nagroda Państwowa II st. 1968, I st. 1974, Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Tech. 1973 (dwukrotnie), Nagroda Ministra Zdrowia i Opieki Społ. 1975; Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP.
  Dorobek: Publikacje: ponad 80 artykułów i komunikatów naukowych oraz ponad 50 oprać, naukowych opublikowanych w czasopismach naukowych polskich i zagr., m.in.: Właściwości rodzajów falowodowych i pole promieniowania, „Biul. WAT” 1961, Wavegui.de in Open Waveguide Structures, „Proceedings of Vibra-tion Problem” 1962; rozdział Zastosowanie laserów w biologii i medycynie w: Elektronika w medycynie 1974.
  Prywatnie: Czas wolny: żeglarstwo, jazda na łyżwach, lektura literatury historycznej dotyczącej okresu międzywojennego.
  Adres: Wojskowa Akademia Techniczna, Instytut Elektroniki Kwantowej, 01-489 Warszawa, tel. służbowy 36-90-17.
  
  sejmprl.5542 http://bs.sejm.gov.pl/ Puzewicz Zbigniew (1930-); inżynier radiotechnik; elektronik
  Ukończył studia na Politechnice Gdańskiej, Wydział Elektryczny (1952) i w Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie (1956). W 1970 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 profesora zwyczajnego nauk technicznych. Specjalista w zakresie optoelektroniki. Płk WP, zawodowo związany z Wojskową Akademią Techniczną w Warszawie. Od 1968 był komendantem Instytutu Elektroniki Kwantowej, a od 1994 kierował Zespołem Elektroniki Kwantowej w ramach Instytutu Optoelektroniki. Twórca pierwszych w Polsce laserów i organizator wdrażania osiągnięć badawczych do przemysłu. Od 1992 zajmował się problematyką Przenośnego Przeciwlotniczego Zestawu Rakietowego GROM. Członek PPR od 1947, członek PZPR od 1948. Członek CKK ds. Kadr Naukowych i członek komitetow naukowych PAN (fizyki, elektroniki i telekomunikacji, biocybernetyki i inżynierii biomedycznej). Członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członek rad naukowych i programowych IMP-PAN, WAT oraz wielu innych. Doradca ministra przemysłu ds. Przemysłu Obronnego (1991-1995), doradca ds. obronnych przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych i Urzędu Rady Ministrow (1994-1997). -- Nagroda Ministra Obrony Narodowej - siedmiokrotnie; Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki lub Ministra Nauki i Oświaty - trzykrotnie; Nagroda Komendanta WAT - trzynaście razy; Nagrody Państwowe I i II stopnia.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim