Janusz Przymanowski (ID: sejmprl.5532)

Uwagi

• Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  

  Zawód: literat; dziennikarz
  Edukacja: studia: Wydział Historii Uniwersytetu Warszawskiego 1966.
  Biografia Żołnierz Armii Polskiej 1939, robotnik w ZSRR 1941-42, żołnierz Armii Radzieckiej 1943, oficer polityczny WP 1943-45; korespondent, zastępca red. nacz., red. nacz. gazety 1 Armii WP „Zwyciężymy”, red. nacz. „Czasopism Lotniczych” 1943-45; zastępca red. nacz. tyg. „Żołnierz Polski” 1948-56, publicysta mieś. „Wojsko Ludowe” 1957-68; mjr podpłk., płk w WP 1945-74, płk w stanie spoczynku 1974-
  Członkostwo: czł. PPR 1945-48; czł. PZPR 1948- , czł. KW PZPR, Warszawa 1962-64, delegat na IV Zjazd PZPR 1964; sekr. gen. Aeroklubu PRL 1946-50; czł. ZLP; poseł na Sejm 1980-
  Odznaczenia: Nagroda Ministra Obrony Narodowej 1959, 1961, 1966, Nagroda Ministra Kult, i Szt. zespołowa I st. 1967, Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla młodzieży 1977; Krzyż Kwalerski OOP, Order Krzyża Grunwaldu III kl., Order Sztandaru Pracy II kl., Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal „Za udział w Wojnie Obronnej 1939” i inne.
  Dorobek: Twórczość: 44 książki, m.in.: Dowódcy 1952, Żołnierze czterech rzek 1953, Rycerze srebrnej tarczy 1958, Minerzy podniebnych dróg 1960 (Nagroda lit. „Komsomołu”), Ze 101 frontowych nocy 1961, Czterej pancerni i pies 1964, 1969, 1970 (3 tomy, przekłady na 18 jęz.), Studzianki 1966, Wezwany 1968, Listy siwiejące 1973, Znużony 1974, Zawzięty 1976, Wszyscy i nikt 1976, Kto za? 1978, Fortele Jonatana Koota 1978, Leonarda i jej synowie 1980; publicystyka: Utarczki z dniem powszednim 1961, Rozpoznania i szarże 1968, Ściśle jawne t. I 1973, t. II 1974, Polacy na drogach do zwycięstwa 1975, Tarcza i miecz 1980, Odsiecz Europy 1983; autor scenariuszy film, opartych na utworach własnych, około 100 tekstów piosenek, 2 musicali; twórczość poetycka 1978-80; działalność dziennikarska w „Życiu Warszawy”, „Trybunie Ludu”, pismach wojskowych, w radiu i tv.
  Prywatnie: Czas wolny: pilotaż lotniczy, żeglarstwo, autom obili styka.
  Adres: Skrytka pocztowa 77, 00-976 Warszawa 13.
  
  sejmprl.5532 http://bs.sejm.gov.pl/ Przymanowski Janusz (1922-1998); literat; dziennikarz
  Był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939, maturę zdał w 1940 w Szkole nr 21 w Brześciu nad Bugiem. W l. 1940–1943 internowany i więziony przez władze sowieckie pracował w kamieniołomie bazaltu, w fabryce metalurgicznej w sowchozie i w kołchozie jako traktorzysta. W 1943 wstąpił do Armii Czerwonej. W listopadzie 1943 znalazł się w Sielcach nad Oką, w 1 Korpusie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Przeszedł szlak bojowy do Warszawy. Od listopada 1944 specjalny korespondent i zastępca naczelnego redaktora gazety Armii WP "Zwyciężymy". Po zakończeniu II wojny światowej wstąpił do PPR. Pracował w redakcjach kilku czasopism o tematyce wojskowej: redaktor naczelny "Skrzydlatej Polski", zastępca redaktora naczelnego "Żołnierza Polskiego", publicysta miesięcznika "Wojsko Ludowe". W l. 1947–1950 sekretarz generalny Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej. W 1961 awansowany do stopnia pułkownika. W l. 1962–1964 członek warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR. W l. 1959–1964 studiował i ukończył Wydział Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Przez wiele lat był członkiem Rady Naczelnej ZBoWiD. W l. 1988–1990 członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Zadebiutował w 1950 na łamach prasy jako prozaik. Był autorem wielu książek o tematyce wojskowej i wojennej. Zajmował się głównie udziałem Polaków w II wojnie światowej. Największą sławę przyniosła mu powieść "Czterej pancerni i pies", na podstawie jego scenariusza nakręcono serial telewizyjny o tym samym tytule.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim