Uwagi
Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
Zawód: profesor (epidemiolog) Edukacja: studia: Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1934-39, Tajny Uniwersytet Warszawski 1943-44, dyplom lekarza UW 1945, Harvard University School of Public Health, Boston, USA 1958 Tytuły i stopnie: dr 1948, prof. nadzw. 1954, prof. zw. 1967, czł. koresp. PAN 1967-76, czł. rzecz. 1976 PAN. Biografia Pracownik szpitali: Kliniki UJ, Kraków: Chirurgiczna 1939-40, Chorób Wewn. 1941, 1946-48, Chorób Zakaźnych 1948-50; PZH, Warszawa: pracownik działu wyrobu szczepionki przeciw tyfusowi plamistemu i kier, kolumny do walki z tyfusem plamistym 1941-44; lekarz wojskowy AK w Powstaniu Warszawskim, lekarz w obozach jenieckich 1944-45, lekarz wojskowy epidemiolog, Kraków 1948-49; PZH, Kraków: asystent, kier, działu Zakładu Wyrobu Szczepionek 1946-51; kier. Zakładu Epidemiologii w PZH, Warszawa, 1951-78; wiceminister zdrowia i główny inspektor sanitarny 1961-68, pełnomocnik rządu ds. programu rozwoju żywności i żywienia UNDP/FAO 1963-69, minister zdrowia i opieki społ. 1968-72; sekr. Wydz. Nauk Med. PAN 1972-80; wiceprezes PAN 1981- ; przew. Krajowego Kom. Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia 1981- ; przew. Społ. Kom. Bud. Centrum Zdrowia Dziecka 1982- ; ekspert WHO w dziedzinie epidemiologii i wirusologii 1960-, przew. Rady Wykonawczej WHO 1975-76, przew. grupy doradczej światowego programu szczepień WHO 1978-, przew. Międzynar. Komisji Oceny Wykorzenienia Ospy w Indiach, Nepalu, Bhutanie, Etiopii i Rogu Afryki, 1977-79, wiceprzew. Światowej Komisji Oceny Wykorzenienia Ospy w Świecie 1978-80, przew. Grupy Wzmocnienia Badań Specjalnego Programu Badań Chorób Tropikalnych UNDP/WHO, czł. Rady Międzynar. Tow. Epidemiologów 1974- , prezydent 1977-81 Członkostwo: czł.: PTL 1951- , Polskiego Tow. Epidemiologów - i Lekarzy Chorób Zakaźnych 1958- ; czł. honor. Wszech-związkowego Tow. Naukowego im. Miecznikowa (ZSRR) 1956, Polish Medical Alliance (USA) 1973, czł. koresp. Francuskiej Akademii Medycyny 1979- ; red. nacz. kwart. ,Przegląd Epidemiologiczny” 1959-, czł.kom.red. ,Nauka Polska” 1973-, czł.kom.red. „International Jour. of Epidemiology” 1977- Odznaczenia: Krzyż Komandorski i Kawalerski OOP, Order Sztandaru Pracy I i II kl., Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Walecznych, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Złoty i Srebrny Medal ,/a zasługi dla obronności kraju”, Zasłużony Lekarz PRL, odznaka ,/a wzorową pracę w służbie zdrowia” i inne. Dorobek: Publikacje: 220 prac w zakresie epidemiologii i chorób zakaźnych., m.in. monografie: Epidemiologia gorączki okopowej 1948, Epidemiologia duru wysypkowego 1954, Ocena doustnej szczepionki przeciw poliomyelitis 1961, Ocena szczepionek i skuteczności szczepień przeciw durowi brzusznemu 1963, Zmiany w epidemiologii czerwonki w Polsce i w Europie 1967, Zachorowania w Polsce 1967/68 1973, Zdrowie ludności Polski w świetle danych o chorobach i zgonach 1977; red. i współautor: Ostre choroby zakaźne w Polsce w l. 1919-1962, 1964, Epidemiology: a Guide to Teaching Methods 1971, Choroby zakaźne w Polsce w l. 1961-1970 1973, Measurements of Levels of Health 1979. Prywatnie: Hobby: turystyka, sport, fotografia. Adres: Polska Akademia Nauk, Pałac Kultury i Nauki, 00-901 Warszawa, tel. służbowy 20-33-32.
Powstańcze Biogramy: http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Jan_Kostrzewski_1
ipn.35752 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=4582&osobaId=35752& Kostrzewski Jan ur. 02.12.1915, Kraków
sejmprl.4736 http://bs.sejm.gov.pl/ Kostrzewski Jan Karol (1915-2005); lekarz; Prezes PAN, minister zdrowia i opieki społecznej. Twórca polskiej szkoły epidemiologii. W 1958 był inicjatorem powołania Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych, a w l. 1988-1991 był przewodniczącym ZG tego Towarzystwa. W l. 1959-1988 był redaktorem lub współredaktorem kwartalnika "Przegląd Epidemiologiczny". W l. 1961–1968 pracował w ministerstwie zdrowia i opieki społecznej (wiceminister) i był głównym inspektorem sanitarnym kraju. W l. 1969-1970 był wiceprezydentem Światowego Zgromadzenia Zdrowia, a w 1975 przewodniczącym Rady Wykonawczej ŚOZ. W l. 1977–1981 był prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Epidemiologów. W 1967 został członkiem korespondencyjnym PAN, a w 1976 członkiem rzeczywistym PAN. W l. 1977-1979 przewodniczył Międzynarodowej Komisji Oceny Wykorzeniania Ospy w Indiach, Nepalu, Bhutanie, Etiopii i krajach Rogu Afryki, a w l. 1978-1980 był wiceprzewodniczącym Światowej Komisji Wykorzeniania Ospy na Świecie. W l. 1984–1990 był prezesem Polskiej Akademii Nauk. Jako Pełnomocnik Rządu do spraw Programu Żywności i Żywienia przyczynił się do zorganizowania Instytutu Żywności i Żywienia oraz przewodniczył Krajowemu Komitetowi Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia i Społecznemu Komitetowi Budowy Szpitala Centrum Zdrowia Dziecka. Od 1968 do 1972 był ministrem zdrowia i opieki społecznej. -- W l. 1981–1983 był członkiem Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL. Członek Rady Naczelnej oraz Zarządu Głównego ZBoWiD kilku kadencji. W 1985 powołany w skład Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD. Dorobek naukowy obejmuje ok. 280 prac z dziedziny epidemiologii, kliniki chorób zakaźnych, mikrobiologii i zdrowia publicznego. Dr honoris causa Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, Dr honoris causa Akademii Medycznej w Lublinie. Honorowy członek krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych. Dyplom Master of Public Health Uniwersytetu Harvarda (1958).
|
|