Uwagi

• Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  

  
  Zawód: generał dywizji, działacz państwowy
  Edukacja: studia: Akademia Sztabu Generalnego, Warszawa.
  Biografia Podczas okupacji hitlerowskiej uczestnik ruchu oporu; w LWP 1945- : wieloletnia służba w wojskowych organach kontrwywiadu, szef wywiadu wojskowego, zastępca szefa Sztabu Gen. WP 1972-79, gen. brygady 1973, gen. dywizji 1979, szef Wojskowej Służby Wewn. MON 1979- ; przew. Komisji Koordynacyjnej ds. Umacniania Praworządności i Przestrzegania Porządku Publicznego; podsekr. stanu, kier. MSW lipiec 1981, minister spraw wewn. sierpień 1981- , czł. WRON grudzień 1981-83
  Członkostwo: czł. PZPR, zastępca czł. KC PZPR 1980-81, czł. KC PZPR 1981- , zastępca czł. Biura Politycznego KC PZPR 1982- ; odznaczenia bojowe, m.in. Order Ktzyźa Grunwaldu III kl.
  Adres: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, ul. Rakowiecka 2b, 00-904 Warszawa.
  
  Wikipedia: Czesław Kiszczak:
  ipn.8277 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=1917&osobaId=8277& Kiszczak Czesław ur. 19.10.1925, Roczyny
  sejmprl.4647 http://bs.sejm.gov.pl/ Kiszczak Czesław (1925-); oficer WP; Minister spraw wewnętrznych, Prezes Rady Ministrów PRL, wicepremier.
  Generał broni, szef Zarządu II Sztabu Generalnego WP (1973–1979) i szef Wojskowej Służby Wewnętrznej (1979–1981), minister spraw wewnętrznych (1981–1990), Prezes Rady Ministrów PRL ( sierpień 1989), wicepremier (1989–1990). Członek PPR (od 1945) i PZPR (od 1948). Członek Biura Politycznego KC PZPR. W 1946 został członkiem Polskiej Misji Wojskowej w Londynie. Od 1951 szef informacji 18 Dywizji Piechoty w Ełku. W 1953 zwolniony z kontrwywiadu wojskowego i skierowany do Departamentu Kadr MON. W 1957 rozpoczął służbę w WSW. Do 1965 był szefem kontrwywiadu Marynarki Wojennej, a później szefem Zarządu WSW Śląskiego Okręgu Wojskowego. W 1967 został zastępcą szefa WSW. W 1972 został szefem Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W 1978 mianowany zastępcą szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Od 1979 był szefem WSW. W 1981 przeszedł do MSW na stanowisko ministra. Członek WRON, brał udział w organizowaniu stanu wojennego. Był gospodarzem i uczestnikiem rozmów w Magdalence i prac Okrągłego Stołu. Desygnowany na premiera w lipcu 1989, nie zdołał utworzyć rządu (nie uzyskał poparcia ZSL i SD). W rządzie Mazowieckiego awansował do funkcji wicepremiera. W lipcu 1990 wycofał się z życia politycznego.
  sw.306440 Who is who w Polsce, Zug 2008

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim