W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- KURCYUSZ Stanisław Karol (1784-1850) podpułkownik WP 4°
- KONARSKI Adam Jerzy (1783-1836) ziemianin, działacz społeczny 5°
- KURCYUSZ Franciszek (XVIII w.) lekarz nadworny 5°
- KUNATT Stanisław (1799-1866) ekonomista, publicysta 6°
- KURCYUSZOWA Józefa Franciszka (1811-1891) aktorka 6°
- KONARSKI Szymon Konstanty (1808-1839) powstaniec, emisariusz, publicysta 6°
- KONARSKI Hieronim (1700-1773) pijar, pisarz polityczny 7°
- GONIEWSKA Zofia (1818-1907) działaczka społeczna, powstaniec 1863 7°
- KONARSKI Stanisław Karol (1695-1778) pijar, pedagog 7°
- KONARSKI Szymon (1850-1918) rolnik, działacz społeczny 7°
- DULFUS Jan Feliks (1726-1791) prezydent m. Warszawy 7°
- BUKOWIECKA Zofia (1844-1920) autorka książek dla młodzieży 7°
- KURCYUSZ Tadeusz (1881-1944) pułkownik, inżynier, komendant 7°
- SUCHODOLETZ Samuel (1648 lub 1649 - 1727), kartograf w służbie pruskiej 8°
- MOCK Johann Samuel (ok. 1687-1737) malarz 8°
- OSTACHIEWICZ Kazimierz (1883-1952) superintendent Kościoła ewangelicko-reformowanego 8°
- SUCHODOLETZ Jan (ok. 1687-1751), kartograf w służbie pruskiej 8°
- GIEYSZTOR Dominik (1762- po 1838) poseł trocki 8°
- DULFUS Henryk (1776-1817) podpułkownik 8°
- DULFUS Stanisław (1762-1847) pułkownik 8°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 4 str. 389: psb.3850.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: DAHLEN Kazimierz - Ukończył 5 klas liceum w Sejnach, wszedł 12.1.20 do 2 puł., 1822 podof., 1827 do SPJ. W Noc Listopadową opowiedział się po stronie Konstantego, w powstaniu 10.5.31 ppor., 1.7.31 por. 11 puł. mianowany przez Giełguda, Grochów, Jędrzejów, wysłany z Chłapowskim jako instruktor na Litwę, przeszedł 15.7.31 z Rohlandem do Prus. Przybył do Francji w początkach 1832 i należał do zakładu w Awinionie. 19.12.32 wystąpił w obronie Rady Awiniońskiej przeciw autorom manifestu. 29.7.33 otrzymał nominację na por. jazdy w Legionie Portugalskim gen. Bema, ale nie pospieszył do La Rochelle. Skierowany 7.33 do Paryża, pracował tam przez pewien czas w fabryce szali. Tu 1835 ożenił się z Eugenią Prevotel. Przeniósł się 5.43 do St-Eustache w dep. Oise. Wziął udział w wypadkach Wiosny Ludów i 19.4.48 wyruszył z Paryża koleją północną do kraju. Dotarł wprawdzie do Poznania, ale już po upadku powstania, przez 19 miesięcy przebywał w Wielko-polsce i Dreźnie, 1850 wrócił za amnestią do Królestwa. Gospodarował w wydzierżawionych folwarkach Mazew i Kraszew w woj. august. 1859 został konduktorem budowy kolei w Grodnie, a potem w Czyżewie w woj. płoc. Wziął udział w powstaniu styczniowym jako naczelnik wojskowy pow. trockiego. Dowodził własnym oddziałem pod pseudonimem „Wawer”, bił się latem 1863 pod Zawełtyszkami, Simnem, Balwierzyszkami, Dumbelami, Loździejami, Krasnopolem. 8.9.63 z rozkazu Rządu Narodowego udał się w Krakowskie, gdzie 1.12.63 został aresztowany przez Austriaków. Po półrocznym więzieniu, jako naturalizowa-ny we Francji, uwolniony i przez Szwajcarię przybył do Paryża. W 1871, po oblężeniu Paryża, pozbawiony środków do życia, wrócił do kraju. Osiadł u przyjaciół w Koźminie w Wielkopolsce, gdzie zm. 14.3.72.
n.130348a Nekrologia Minakowskiego (130348)
n.16081 Nekrologia Minakowskiego (16081)
sw.562078 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
źródła:
- zgon: Bielecki - Słownik ofic. Powst. List.
|
|