Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. RADWAŃSKI Ryszard (1873-1948) malarz 2°
2. RADWAŃSKI Gustaw Marian (1913-1961) psycholog, harcmistrz, kapitan pilot RAF, pedagog 3°
3. KROPIWNICKI Alfons Ferdynand (1803-1881) budowniczy 4°
4. RYX Izabella (1844-1904) zootechnik 4°
5. MIECZNIKOWSKI Ludwik Aleksander (1836- po 1882) powstaniec 1863, uczestnik Komuny Paryskiej 4°
6. RYX Jerzy (1866-1944) ziemianin, hodowca, pisarz rolniczy 5°
7. PARYSKI Michał (1872-1969) nauczyciel, księgarz, wydawca 5°
8. BYLICKI Franciszek (1844-1922) pedagog, literat, muzyk 5°
9. MALESZEWSKI Władysław Józef (1832-1913) publicysta, powieściopisarz 5°
10. RYX Bronisław Feliks (1837-1914) ziemianin, powstaniec 1863, publicysta 5°
11. PRZYBYLSKI Zygmunt Felicjan (ur. 1876) prawnik, działacz gospodarczy, senator 5°
12. DZIEWULSKI Stefan (1876-1941) prawnik, ekonomista 5°
13. SENDECKI Józef Kazimierz (1883-1973) Śpiewak, aktor, malarz 6°
14. SKARBIŃSKI Stanisław (1856-1925) przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 6°
15. OSKIERKA Gerwazy Ludwik (ok. 1700-1771) referendarz litewski, działacz sejmikowy 6°
16. BYLICKI Wiktor (1817-1893) działacz narodowy, sybirak 6°
17. NATANSON Jakub (1832-1884) chemik, profesor, działacz społeczny 6°
18. KROSNOWSKI Walenty Władysław (zm. 1878) powstaniec 1830, emigrant 6°
19. JAKUBOWICZ Paschalis (zm. 1816/17) kupiec 6°
20. DZIEWULSKI Klemens Eugeniusz (1842-1889) przyrodnik 6°

Uwagi

• Bolesław Orłowski (red.), Polski wkład w przyrodoznawstwo i technikę. Słownik... (tom 3, str. 382): RADWAŃSKI Andrzej (Jędrzej) (1800-1860), fizyk i chemik
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 132/1860, 137/1860, 139/1860 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=44316 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):

  Andrzej RADWAŃSKI
  emeryt, b. prof. gimnazjum, mgr filozofii, czł. komitetu egzaminacyjnego; zm. 20 V 1860 przeżywszy lat 59, eksp. 22 V 1860 z dolnego kośc. św. Krzyża w Warszawie na cm. Powązkowski, wotywa żał. 29 V 1860 w kośc. Reformatów, zapr. pozostała żona wraz z synem i familią
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 30 str. 18: psb.25207.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 440): Radwański Andrzej, Wydział Filozoficzny, sekcja Filozof., wpis 12 IX 1823
  Po ukończeniu szkoły średniej w 1821 był przez 2 lata kola-boratorem w szkole wojew. w Kaliszu. W 1826 uzyskał jako stypendysta Instytutu Pedagogicznego (kandydujący do stanu nauczycielskiego) stopień mgra filozofii. Mianowany w tymże roku nauczycielem nauk przyrodniczych w szkole wojew. w Kielcach, wykładał tam przez 2 lata. W 1828 uzyskał nominację na adiunkta przy Gabinecie Fizycznym, a od 1830 został dozorcą Gabinetu Mineralogicznego Uniw. Warszawskiego i wykonywał czynności te do likwidacji Uniwersytetu. Ponadto był korepetytorem w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego. W czasie powstania listopadowego był członkiem Tow. Patriotycznego, zajmował się produkcją prochu, kierując jedną z fabryk saletry. Po upadku powstania otrzymał w 1832 posadę nauczyciela w Szkole Rabinów w Warszawie, ponadto od 1833 wykładał w szkole obw. stolicy Królestwa. W 1834 został przeniesiony ze szkoły obw. do gimnazjum wojew. w Warszawie. W 1836 został dodatkowo profesorem fizyki na Kursach Dodatkowych, które stanowiły namiastkę dawnej Szkoły Budownictwa przy Uniw. Warszawskim. Po 18 latach pracy pedagogicznej musiał jednak porzucić zawód nauczycielski, dotknięty 18 XI 1842 paraliżem. Mimo ciężkiej choroby kontynuował prace naukowe i wydawnicze w dziedzinie fizyki i chemii. Poza pracą pedagogiczną zasłużył się Radwański wydawnictwami naukowymi. W 1829-1830 wydawał w Warszawie czasopismo technologiczne „Piast”. Był też współpracownikiem „Biblioteki Warszawskiej”, gdzie informował o zdobyczach fizyki i astronomii. Z zakresu fizyki wydał: Zasady fizyki doświadczalne] (1837), Początki fizyki (1839). W 1839 i 1840 ogłosił przekłady Zasad chemii i Chemii organicznej. Wraz z dwoma swymi kolegami, Pisulewskim i Bełzą, który poświęcił mu artykuł pośmiertny w „Tygodniku Ilustrowanym”, wydał potężny tom Treść nauki przyrodniczej, czyli wiadomości do ogólnego oświecenia potrzebne, z nauki o zwierzętach, roślinach, ciałach kopalnych, istotach nieważkich, składzie ciał i o gwiazdach (Warszawa 1850). W 1841 ogłosił rozprawę O wpływie nauk przyrodzonych na bogactwo zmysłowe i umysłowe. W 1851 wydał w Poznaniu ciekawą rozprawę Myśli o sposobie urządzenia szkół ogólnych wyższych. W 1852 ogłosił też w Poznaniu pod pseudonimem Stanisława Zawadzkiego dzieło Geografia ogólna ze szczególnym względem na Słowiańszczyznę, a osobliwie na Polskę. Opracował też Słownik mowy potocznej cudzoziemsko-polskiej. Ciekawą wiadomość podaje biograf A. Radwańskiego o jego zainteresowaniach i pracach w dziedzinie heliografii (jeszcze przed ogłoszeniem wynalazku Daguerre'a) i galwanoplastyki. Zmarł w Warszawie.
  n.11403 Nekrologia Minakowskiego (11403)
  sw.133646 Informacja p. Marty Nalazek (z 20.8.2010)
  sw.162277 Akt małżeństwa: Warszawa św. Andrzej (obecn. m. Warszawa), 120/1832 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim