Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PROZOR Ignacy Kajetan (2 poł. XVIII w.) generał major ziemiański powiatu kowieńskiego 1°
2. PROZOR Józef (1723-1788) działacz sejmikowy, wojewoda witebski 2°
3. OSKIERKA Jan Mikołaj (1735-1796) strażnik polny litewski, poseł 2°
4. SZCZYTT NIEMIROWICZ Józef (zm.1745) poseł na sejmy, kasztelan mścisławski 3°
5. PROZOR Karol (1761? -1841) oboźny wielki litewski, działacz kościuszkowski i emigracyjny 3°
6. PROZOR Antoni (XVIII/XIX w.) członek Rady Najwyższej Litewskiej i Deputacji Centralnej 3°
7. KLIMAŃSKA Zofia (1812-1870) literatka 3°
8. OSKIERKA Rafał Alojzy (1708-1767) marszałek mozyrski, działacz sejmikowy 3°
9. GRABOWSKI Stanisław (1780-1845) minister 3°
10. SZCZYTT NIEMIROWICZ Krzysztof (1726-1776) szambelan króla Stanisława Leszczyńskiego 4°
11. SIRUĆ Szymon (1698-1774) starosta kowieński 4°
12. OSKIERKA Antoni Joachim (XVIII w.) starosta bahrymowski, poseł 4°
13. OSKIERKA Antoni (ok. 1670-1734) poseł, pisarz, kasztelan nowogrodzki 4°
14. JELSKI Stanisław (zm. 1829) marszałek powiatu ihumeńskiego 4°
15. SZCZYTT NIEMIROWICZ Krzysztof (zm. 1720) kasztelan smoleński 4°
16. STANISŁAW August Poniatowski h. Ciołek (1732-1798) król polski 4°
17. GRABOWSKA Elżbieta (1748/9-1810) kochanka Stanisława Augusta 4°
18. GRABOWSKA Cecylia (1787-1821) ilustratorka 4°
19. BUKATY Franciszek (1747-1797) dyplomata 4°
20. GRABOWSKI Michał (1773-1812) generał 5°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 28 str. 531: psb.24343.10
  Polski Słownik Biograficzny t. 28 str. 540: psb.24346.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: PROZOR Maurycy - Studiował na uniwersytecie wil. W powstaniu organizator powstania w pow, kowieńskim, 3.31 ogłoszony naczelnikiem tego powstania, zdobył Janów, prowadził wojnę partyzancką, 25.5.31 połączył się z oddziałem Antoniego Puszeta, 22.6.31 mjr 13 puł., Kormiałów, Kiejdany, Bejsagoła, Zielona, Podlipka, Kowno, Poniewież, Szawle, Meszkucie, Owanty, Malaty, Iwie, Boćki, wycofał się z Dembińskim z Litwy do Warszawy, otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego Ojczyźnie”, 5.9.31 otrzymał krzyż złoty nr 23 71, przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków. Przybył 2.2.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Besançon, 4.32 członek Rady Polaków, przeniósł się do Bourges. 1833 na łamach „Pamiętnika Emigracji” ogłosił „Pamiętnik powstania w powiecie kowieńskim”. 28.9.33 zastrzelił w pojedynku Wacława Zwierzchowskiego, który oskarżał Alojzego Janowicza o współpracę z franc, władzami wojskowymi na niekorzyść Polaków. P. skompromitował się tym pojedynkiem w oczach rodaków. Po rozwiązaniu zakładu osiadł w Vierzon w dep. Cher, gdzie przyjął posadę rządową. Związany z Czartoryskim, stał na czele lokalnego oddziału Towarzystwa Trzeciego Maja. 1.1.43 jako pierwszy z całej emigracji nadesłał z Vierzon akt uznania Czartoryskiego za przywódcę. 1858 otrzymał prawo powrotu do kraju i zamieszkania przy synu w okolicach Warszawy. Ożeniony z AnnąChłopicką, miał 5 dzieci, w tym syna Maurycego, który za udział w powstaniu zm. 1864 w Tarze w drodze na Syberię. Zm. 1886 w Wilnie. Czasem błędnie podaje się, że zm. 1864 w Tarze na Syberii.
  sw.1333 Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. I-XV, Warszawa 1904-1931
  sw.3346 J.S. Dunin-Borkowski, Rocznik Szlachty Polskiej 1883, str. 620: Prozor h. Prozor
  sw.564203 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim