Ignacy Romuald Płużański (ID: psb.23270.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. ROKITNICKI Józef (zm. 1794) marszałek konfederacji targowickiej, poseł 5°
2. KOŚCIELSKI Władysław (1818-1895) generał w służbie tureckiej 7°
3. SIERAKOWSKI Maksymilian Bruno (zm. 1790) kasztelan płocki 7°
4. ROKITNICKI Kazimierz (1701-1779) archidiakon pułtuski, sufragan płocki 8°
5. MINIEWSKI Stanisław Piotr (1889-1966) podpułkownik WP 8°
6. SUMIŃSKI Piotr Alkantary (zm. 1801), członek Rady Nieustającej 8°
7. KOŚCIELSKI Józef Teodor (1845-1911) ziemianin, polityk, poeta 8°
8. KOŁACZKOWSKI Klemens (1793-1873) generał 8°
9. RZEMPOŁUSKI Antoni (1785-1852) sędzia Sądu Najwyższego Instancji Król. Pol. 9°
10. MINIEWSKI Władysław (1793-1865) urzędnik, literat 9°
11. SIERAKOWSKI Antoni Maciej (1731-1781) biskup inflancki 9°
12. SIERAKOWSKI Paweł Jan (zm. 1711) kasztelan dobrzyński, poseł 9°
13. SUMIŃSKI Antoni Ignacy (1783-1854), dyrektor generalny policji i poczt 9°
14. SUMIŃSKI Jan Nepomucen (1786-1839), major WP 9°
15. BUKOWIECKI Mieczysław (1869-1931) generał brygady 9°
16. NIEBORSKI Michał (ok. 1680-1746) poseł, kasztelan płocki 9°
17. MILIESKI Alfred (1834/35-1908) poseł na sejm galicyjski 9°
18. KOŚCIELSKI Władysław August (1886-1933) poeta, wydawca 9°
19. MIECZYŃSKI Adam Szczepan (1828-1892) rolnik, działacz i pisarz rolniczy 9°
20. BUKOWIECKI Julian (1833-1896) działacz narodowy 9°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 818: psb.23270.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 174): Płużański Ignacy [Romuald], Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa, wpis 1 X 1821
  W czasie powstania listopadowego sekretarz Komitetu Rozpoznawczego do badania szpiegów rosyjskich. Przywódca Tow. Patriotycznego, świetny mówca i publicysta. Po wypadkach w sierpniu 1831 aresztowany 17 sierpnia przez Krukowiec-kiego jako przywódca zaburzeń, został jednak zwolniony przez sąd wojenny. Mianowany przez Krukowieckiego dyrektorem Policji Zewnętrznej, tj. szpiegów wojskowych przy Sztabie Głównym. Po upadku powstania wyemigrował do Francji, gdzie przystąpił do Komitetu Narodowego w Paryżu. Współzałożyciel i sekretarz Sekcji Centralnej TDP, podpisał manifest 17 III 1832. Prosił o skreślenie 5 II 1835, motywując to staraniami o naturalizację we Francji. W liście do Centralizacji pisał z Quimper (Finistere): „Wskutek przedsięwziętych przeze mnie środków do uzyskania naturalizacji we Francji, przekonany oraz o niemożliwości niesienia nadal użytecznie swych usług dla spraw Polski, przestaję należeć do TDP i o wykreślenie z listy jego członków upraszam”. Decyzją Sekcji Centralnej został skreślony z listy członków TDP 18 II 1835, „zważywszy, że zrzekając się praw i obowiązków Polaka, przestaje być cząstką polskiego narodu, że następnie temuż narodowi nieść usług nie chce...” W 1848 był członkiem Komitetu Emigracji Polskiej. Później wycofał się ostatecznie z życia politycznego. Ożenił się z Francuzką i był syndykiem upadłości w Paryżu.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim