Paweł Owerłło (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

OWERŁŁO Paweł, właśc. P. Owerło (15 IX 1869 Warszawa - 27 IV 1957 Warszawa), aktor, reżyser, tancerz
Był synem => Pawła O. i Anny ze Zborowskich, bratem => Anny O., => Lucjana O. Od 1882 uczył się tańca w warsz. szkole baletowej, a równocześnie gry na skrzypcach w konserwatorium. Wcześnie zaczął występować w corps de ballet WTR i jako chórzysta w operach. 5 VII 1882 wystąpił jako statysta w operze „Carmen” na scenie warsz. T. Wielkiego. W 1889-92 był uczniem Klasy Dykcji i Deklamacji przy Warsz. Tow. Muzycznym. 13 X 1892 debiutował w WTR w roli Roberta de Rochemore („Stryj Sam"). Przychylnie przyjęty przez prasę, został w tymże roku zaliczony w poczet zespołu dramatu WTR, choć równocześnie jeszcze przez pewien czas występował w corps de ballet. Posiadał doskonałe warunki zewnętrzne, toteż początkowo grywał amantów. A. Grzymała-Siedlecki pisał, że O. „żywy jak skra, wysoce przydatniejszym okazywał się za młodu w wszelkiego rodzaju i stanu łobuziakach, w spryciarzach, sługusach”. „W dojrzałości lat przeszedł na role charakterystyczne, miał ich kilkaset w spisie”. Grał m.in. Grzesia („Miód kasztelański"), Fedyckiego („Ich czworo"), Wicka („Wicek i Wacek"), Franka („Aszantka"), Chudogębę („Wieczór Trzech Króli"), Ślaza („Lilla Weneda"), Fikalskiego („Dom otwarty"), Gustawa Heinke („Koncert"). Od 1892 do 1924 stale występował w WTR, także po przejęciu ich przez Miasto, i przez długie lata był tam użytecznym aktorem. Jako aktora, a później także jako reżysera cechowała go duża staranność, pietyzm w stosunku do tekstu i obowiązkowość. W 1912 obchodził na scenie T. Wielkiego jubileusz dwudziestopięciolecia pracy artystycznej. W 1915-17 był jednym z członków zarządu zrzeszenia, które kierowało T. Rozmaitości (prowadził wtedy dział administracyjno-techniczny). Od 1924 był aktorem, reżyserem i tzw. „gospodarzem sceny” w warsz. T. Narodowym, tu też 2 VI 1927 obchodził jubileusz czterdziestolecia pracy scenicznej w roli Hrabiego de Plelon („Różyczka"). W 1934 występował gościnnie w T. Letnim, a od sez. 1934/35 do II wojny świat. na scenach TKKT, najczęściej w T. Narodowym, gdzie był aktorem, reżyserem i sekretarzem. Do 1939 piastował funkcję przewodniczącego Związku Emerytów Teatralnych. Był też jednym z założycieli ZASP, a także jego skarbnikiem. W okresie dwudziestolecia napisał tom wspomnień teatr. „Z tamtej strony rampy” (Warszawa 1936, wyd. II Kraków 1957). W 1945 zorganizował t. w Kielcach i występował tam do 11 X 1945; 4 X 1945 obchodził w miejscowym Domu Kultury jubileusz pięćdziesięciolecia. W 1945 został zaangażowany do Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie. Ostatni raz wystąpił 7 I 1948 w warsz. T. Rozmaitości w roli Milewskiego („Żabusia") na swym jubileuszu sześćdziesięciopięciolecia pracy scenicznej. Często występował w filmach polskich. Od 1904 był żonaty z Wandą z Chęcińskich.

Paweł Owerłło (ID: psb.21340.1)

Rodzice

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Inne małżeństwa i dzieci ojca: Paweł Ludwik Owerło, rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi

Thank you for using
my website Sejm-Wielki.pl