Alfons Jan Brandt h. Przysługa (ID: psb.2006.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BRANDT Franciszek Antoni (1777-1832) lekarz 1°
2. BRANDT Józef (1841-1915) malarz 1°
3. LESSEL Fryderyk Albert (1767-1822) architekt 2°
4. LESSEL Józef Grzegorz (1802-1844) architekt 3°
5. SIESTRZEŃCEWICZ Stanisław (1869-1927) malarz, rysownik 3°
6. CELIŃSKI Józef Jan (1779-1832) profesor farmacji 4°
7. HELBICH Adam Bogumił (1796-1881) lekarz, filantrop 4°
8. CHRISTIANI Franciszek Ksawery (1772-1842) dyrektor generalny dróg i mostów Królestwa Polskiego 5°
9. CZEPIŃSKI Michał (1798-1886) ogrodnik 5°
10. RUDZKI Konstanty (1820-1899) inżynier, założyciel fabryki wyrobów metalowych 5°
11. LE BRUN Aleksander Antoni (1803-1868) chirurg, profesor 5°
12. JASTRZĘBSKI Karol (1805-1863) powstaniec 1863 6°
13. ROGOZIŃSKI Jan Tadeusz (1825-1883) prezes Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego 6°
14. MINIEWSKI Władysław (1793-1865) urzędnik, literat 6°
15. MINIEWSKI Józef Karol (1841-1926) pułkownik z 1863, pamiętnikarz 6°
16. LINDE Samuel Bogumił (1771-1847) leksykograf, pedagog, bibliotekarz 6°
17. GODLEWSKI Michał (1872-1956) biskup, historyk 6°
18. GODLEWSKI Stanisław Aleksander (1867-1933) działacz ziemiański 6°
19. GODLEWSKI Antoni (1826-1899) ziemianin, ekonomista 6°
20. ENGELKE Aleksander (1778-1839) profesor prawa 6°

Uwagi

• Epitafium na cm. Powązkowskim:

  ALFONS
  BRANDT
  DOKTOR MEDYCYNY
  I CHIRURGII
  URODZIŁ SIĘ
  DNIA 26 LUTEGO MDCCCXII (1812)
  UMARŁ
  DNIA 10 MARCA
  MDCCCXLVI (1846)
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 69/1846, 71/1846, 74/1846 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=35355 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Alfons BRANDT
  dr med. i chir.; zm. 10 III 1846 w domu nr 1335 przy ul. Świętokrzyskiej w Warszawie przeżywszy lat 34, eksp. 12 III 1846 na cm. Powązkowski, nab. żał. 18 III 1846 w kośc. Kapucynów, zapr. pozostała żona z synem
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 2 str. 387: psb.2006.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 2 str. 388: psb.2010.2
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 265): Brandt Alfons [Jan] Fryderyk, Wydział Lekarski, wpis [1830]
  Syn znanego lekarza warszawskiego Franciszka Antoniego, dyrektora Instytutu Szczepienia Ospy, współorganizatora Szkoły Lekarskiej i jej wykładowcy. Od września 1828 studiował nauki przyrodnicze na Wydziale Filozoficznym. W 1830 przeszedł na Wydział Medyczny. W 1831 podlekarz w szpitalu koszar sapieżyńskich. Po upadku powstania kontynuował studia w Berlinie, gdzie w 1835 uzyskał doktorat medycyny na podstawie pracy o błonach śluzowych pod względem anatomicznym („Nonnulla de anatomia membranarum mucosarum”). Po powrocie do Królestwa objął 1 VII 1837 stanowisko naczelnego lekarza Ordynacji Zamojskiej, organizując szpital w Szczebrzeszynie. Po siedmiu i pół latach pracy w ciężkich warunkach (zajmował dwupokojowe mieszkanie w oberży) uzyskał w 1845 zwolnienie od zarządu Ordynacji wobec otrzymania posady akuszera gubernialnego warszawskiego i ordynatora w Szpitalu Dzieciątka Jezus. Umarł w Warszawie na tyfus. Był lekarzem wysokiej wiedzy. Był szwagrem znanego lekarza warszawskiego Adama Helbicha i architekta Józefa Lessela. Autor oryginalnego i pionierskiego artykułu ogłoszonego w 1846 w „Bibliotece Warszawskiej” (s. 352-362) O ubezpieczeniach na przypadek choroby i śmierci i 11 komunikatów naukowych z dziedziny chirurgii w „Pam. Warsz. Tow. Lek.”
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: BRANDT Alfons Fryderyk - Od 9.28 student Wydziału Filozoficznego UW, 1830 przeniósł się na medycynę. W powstaniu podlekarz w szpitalu koszar sapieżyńskich. Po upadku powstania kontynuował studia w Berlinie, gdzie 1835 uzyskał stopień dra med. Od 1.7.37 naczelny lekarz Ordynacji Zamoyskiej, zorganizował szpital w Szczebrzeszynie. Od 1845 akuszer gubernialny warszawski, ordynator w Szpitalu Dzieciątka Jezus. Zm. 10.5.46 w Warszawie na tyfus, pochowany na Powązkach w kwaterze 13, rząd 5, grób 24 c.
  n.18789a Nekrologia Minakowskiego (18789)
  n.542 Nekrologia Minakowskiego (542)
  sw.104416 Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1-3, Warszawa 1932-1935
  sw.86088 Informacja p. prof. Andrzeja M. Brandta (z 21.2.2009)
  Ziemianie Polscy XX w. t. 4 - zi.4.7.bo

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim