Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. DRWĘSKI Piotr (zm. 1795) urzędnik państwowy 9°
2. JASIŃSKI Zdzisław Piotr (1863-1932) malarz 9°
3. ŚMIGIELSKI Walenty (1849-1906), ksiądz rzymskokatolicki 10°
4. SZCZAWIŃSKI Hipolit (1812-1893) powstaniec listopadowy, uczestnik spisków wielkopolskich 10°
5. STABLEWSKI Erazm (1802-1870) ziemianin, poseł do parlamentu pruskiego 10°
6. KOBYLIŃSKI Zygmunt (1895-1958) inżynier rolnik 10°
7. MORACZEWSKA Bilbianna (1811-1887) literatka, konspiratorka 10°
8. MORACZEWSKI Jędrzej (1802-1855) historyk, publicysta, polityk demokratyczny 10°
9. BOJANOWSKI Edmund Wojciech (1814-1871) zał. zgromadzenia sióstr służebniczek NMP 10°
10. RADOŃSKI Anastazy (1812-1881) ziemianin, powstaniec 1830, więzień polityczny poseł 10°
11. BRONISZ Piotr Jakub (zm. 1720) działacz sejmikowy 10°
12. RADOŃSKI Tadeusz (1804-1873) ziemianin, powstaniec 1830 10°
13. KIERSKI Emil (1810-1874) publicysta, redaktor 10°
14. SKÓRZEWSKI Andrzej h. Drogosław (zm. 1726?) generał-major wojsk kor., poseł na sejmy 11°
15. STARZEŃSKI Józef Nikodem h. Lis (ok. 1710-1785), kasztelan gnieźnieński 11°
16. SZOŁDRSKI Ludwik (1675-1749), starosta generalny Wielkopolski 11°
17. JABŁONOWSKI Antoni Barnaba (1732-1799) wojewoda poznański 11°
18. BRZEŻAŃSKI Augustyn (1789-1855) ziemianin, powstaniec 11°
19. MORACZEWSKI Maciej Adam (1840-1928) architekt, inżynier, budowniczy 11°
20. PONIŃSKI Alfred Antoni (1840-1915) ksiądz, działacz społeczny 11°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  MICHALSKA Malina, właśc. Maria Aleksandra M., zamężna Rezler (28 X 1916 Ostrzeszów k. Ostrowa Wielkopolskiego - 11 XI 1973 Warszawa), tancerka
  Była córką lekarza Kazimierza M. i pianistki Haliny z Adamskich, siostrą pisarki Jadwigi Żylińskiej, żoną Zygmunta Rezlera (ślub 7 VIII 1956). Uczyła się tańca u H. Hulanickiej i M. Pianowskiego oraz w szkole tańca akrobatycznego w Wiedniu. Debiutowała (wg własnej relacji) na scenie T. Wielkiego w Warszawie w „Divertissement baletowym” w grudniu 1934 i na scenie tego teatru tańczyła przez dwa sezony. W 1936-37 należała do zespołu pocz. pn. Wielka Operetka, nast. pn. Wielka Rewia. W rec. pisano, że jest „fenomenalnie giętka”, zarzucano jej jednak, że zbyt małą zwraca uwagę na „muzyczną i taneczną stronę wykonywanych przez siebie układów”. W sez. 1938/39 występowała ponownie w T. Wielkim. Tańczyła partie solowe, m.in. w „Nocy Walpurgi”, „Wieszczce lalek” i „Coppelii”. W okresie okupacji niem. tańczyła w jawnych teatrach w Warszawie: Niebieski Motyl (1940) i Figaro (1941). W 1945-50 uczestniczyła w objazdowych imprezach estradowych, w 1950-54 prowadziła studium sztuki cyrkowej, w 1954 należała do zespołu pol. variete w Budapeszcie i Pradze, w 1954-56 występowała w T. Estrada w Warszawie (m.in. w baletach „Arlekin”, „Wieszczka lalek"). Od 1957 prowadziła eksperymentalne studium gimnastyki tanecznej w Staromiejskim DK; stosowała tam ćwiczenia metodą Hatha-joga. Wydała podręcznik: „Hatha-joga dla wszystkich” (Warszawa 1974). Przed II wojną świat. wystąpiła w filmie „Polki słyną”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.20157.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 577: psb.17788.1
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim