Jan Józef Kalasanty Mętlewicz (ID: psb.17718.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MINIEWSKI Władysław (1793-1865) urzędnik, literat 10°
2. STANIEWICZ Leon Jan Bolesław (1871-1951) elektrotechnik, profesor Instytutu Elektrotechnicznego i Instytutu Inżynierów Cywilnych w Petersburgu, Politechniki Warszawskiej i Politechniki Gdańskiej 10°
3. POLAŃSKI Hipolit (1896-1966) malarz 11°
4. STANIEWICZ Leon (1900-1953) inżynier rolnik, profesor gleboznawstwa Politechniki Warszawskiej 11°
5. JELEŃSKI Antoni (1818-1874) ziemianin 11°
6. STANIEWICZ Jan Onufry Antoni (1832-1901) zesłaniec, oficer armii rosyjskiej, publicysta, statystyk 11°
7. KANIGOWSKA Alfonsa (ok. 1860- po 1918) malarka 11°
8. ROKICKI Józef Wacław (1894-1976) oficer WP i AK, komendant główny Narodowej Organizacji Wojskowej 11°
9. MOLENDZIŃSKI Kazimierz (1903-1939/45?) historyk sztuki 11°
10. MINIEWSKI Józef Karol (1841-1926) pułkownik z 1863, pamiętnikarz 11°
11. KRZYŻANOWSKI Antoni (1808-1895) budowniczy, przemysłowiec, działacz gospodarczy 12°
12. RYKOWSKI Józef (1827-1900) żołnierz Legionu Mickiewicza we Włoszech 12°
13. MINIEWSKI Stanisław Piotr (1889-1966) podpułkownik WP 12°
14. NIEGOLEWSKI Stanisław (1872-1948) ziemianin, działacz społeczny 12°
15. IHNATOWICZ Zygmunt (1878-1958) inżynier rolnictwa 12°
16. NIEGOLEWSKI Andrzej Marcin (1787-1857) oficer szwoleżerów 12°
17. SKÓRZEWSKI Heliodor Jan Stanisław (1792-1858) oficer armii Księstwa Warszawskiego, poseł na sejm W. Ks. Pozn., uczestnik Wiosny Ludów, działacz społeczny, publicysta 12°
18. NIEGOLEWSKI Felicjan (1868/69-1919) okulista, działacz Tow. Demokratyczno-Narodowego 12°
19. STANIEWICZ Wiktor Emeryk Jan (1866-1932) matematyk, profesor Instytutu Politechnicznego w Petersburgu, profesor i rektor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie 12°
20. SUSKI (Rostwo-Suski) Adam (1790-1880), żołnierz napoleoński, powstaniec listopadowy 13°

Uwagi

• Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 254/1858, 258/1858, 262/1858, 279/1858 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=42852 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):

  Józef Kalasanty MĘTLEWICZ
  ksiądz, kanonik metropolitalny warszawski, prof. Akademii Duchownej Rzymskokatolickiej w Warszawie, proboszcz łęczycki i współredaktor "Pamiętnika Religijno-Moralnego", autor prac drukowanych w czasopismach, kaznodzieja niezrównany, ukończył nauki na Uniw. Warszawskim, nauczyciel religii i moralności w gimnazjum gub. na Krakowskim Przedm., kanonik honorowy kaliski i kaznodzieja katedry św. Jana w Warszawie, kawaler Orderu św. Stanisława; ur. 1808 w Kujawach, po długiej chorobie zm. 20 IX 1858 w Łęczycy, wotywa żał. 1 X 1858 w kośc. Karmelitów na Krakowskim Przedm., zapr. jeden z przyjaciół zmarłego; nab. żał. 5 X 1858 w kośc. archikatedralnym św. Jana
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 511: psb.17718.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 390): Mętlewicz Józef [Kalasanty], Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, sekcja Nauki Piękne, wpis 17 X 1826
  Studiował również na Wydziale Filozoficznym. Odbył nowicjat u Pijarów w Łukowie w 1825/26. 4 VII 1829 ukończył Uniwersytet ze złotym medalem i otrzymał stopień mgra nauk i sztuk pięknych. W tymże roku otrzymał święcenia. Nauczał w konwikcie Pijarów na Żoliborzu w 1829-1833 jęz. polskiego, greckiego, łacińskiego, geografii i historii; od 1833 był po rozwiązaniu szkół pijarskich prywatnym nauczycielem dzieci Karnkowskich w Płockiem, a od 1835 pomocnikiem nauczyciela religii w gimnazjum warszawskim. Sekularyzowany w 1839, został administratorem, a w 1840 proboszczem parafii Dob-rzyków, potem proboszczem w Kaliszu i prefektem w gimnazjum kaliskim, w 1842 kanonikiem honorowym kaliskim, w 1844 był nauczycielem religii w szkole rzemieślniczo-niedzielnej w Kaliszu. W 1846-1856 był proboszczem, potem dziekanem w Łęczycy. W 1856 powołany na profesora-adiunkta patrologii i homiletyki w warsz. Akademii Duchownej Rzymskokatolickiej, a także na kanonika metropolitalnego warszawskiego. Autor wielu rozpraw z dziedziny historii Kościoła, prawa kościelnego, m. in. O biskupach kruświckich, O biskupach kujawskich, O synodach łęczyckich, O archikolegiacie łęczyckiej, oraz szeregu artykułów z homiletyki i rozpraw filozoficznych, m. in. Nauka i świat, Nic nowego pod słońcem. Drukował rozprawy w „Pamiętniku Rel.-Moralnym”, „Bibliotece warsz.”, roczniku „Alleluja” oraz w kalendarzach Strąbskiego i Ungera. Był wybitnym kaznodzieją. Zmarł w Łęczycy.
  n.10096 Nekrologia Minakowskiego (10096)
  sw.560005 Akt zgonu: Łęczyca (obecn. woj. łódz.), 171/1858 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim