Sejm-Wielki.pl [start]
M.J. Minakowski, Genealogy of the Descendants of the Great Sejm
Zaloguj się contact
Name Surname: 

M Eugeniusz Edmund Majdrowicz (ID: psb.16526.1)

Koligacja (szukanie pokrewieństwa) z: najkrótsza linia przodkowie
n.p. Mieszko I, Czesław Miłosz, Maria Skłodowska-Curie, Karol Wojtyła, Bronisław Komorowski, Marek Minakowski
Dalszy związek rodzinny z potomkami Sejmu Wielkiego (poza Genealogią potomków Sejmu Wlk.)
Uwaga! Tej osoby nie ma w Genealogii potomków Sejmu Wielkiego.
Dzięki uprzejmości autora zaglądasz teraz do Wielkiej Genealogii Minakowskiego (Wielcy.pl),
która jest od niej 10-krotnie większa (1.200.000 osób),
ale korzystanie z niej kosztuje 79 zł rocznie.
Zaloguj się
Autor za swoją pracę nie bierze ani grosza z budżetu państwa. Pomóż mu!

Ranking WGM: 223.279 (top 19%), Liczba łóżek od MJM: 21 [wyłącz kolorowanie] [?]


bohater PSB, artykuł w Nekrologii, człowiek teatru

ilustracja

Rodzice

ilustracja
  • Zaloguj się
  • Urodzony prawdopodobnie w roku 1830
  • zmarł
 
  • Zaloguj się
  • Urodzona prawdopodobnie w roku 1830
  • zmarła
rodzice Zaloguj się
?1830-
   Zaloguj się
?1830-
|    |
2    3



|
Eugeniusz Edmund Majdrowicz, bohater PSB, 1856-1929

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

ilustracja
  • żona (ślub: w roku 1883, Warszawa, par. św. Krzyża (obecn. m. Warszawa), ): Zaloguj się, artykuł w Nekrologii 1861-1915 , (Rodzice : Zaloguj się, człowiek teatru 1828-1880/ & Zaloguj się ca 1832-) , dzieci
    1. Ż Zaloguj się ?1890-
       & Zaloguj się ?1880-
  • Inne małżeństwa i dzieci ojca: Ludwik Majdrowicz, rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

    Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

    W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
    wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

    1. JAROCHOWSKI Bohdan (1888-1936) redaktor, publicysta
    2. JAROCHOWSKI Kazimierz (1829-1888) historyk, publicysta
    3. JAROCHOWSKI Cyprian Wojciech (1831-1898) ksiądz, powstaniec
    4. JAROCHOWSKI Wojciech (1846-1910) nauczyciel, działacz społeczny
    5. FLATOW Jakub (1800-1868) bankier, filantrop
    6. SAMELSON Szymon (1814-1881) adwokat, polityk, działacz społeczny
    7. MARKUSFELD Henryk (1819-1890) powstaniec 1848
    8. KARPIŃSKI Antoni (1855-1941) adwokat
    9. EPSTEIN Tadeusz (1870-1939) przemysłowiec
    10. SKARZYŃSKI Zygmunt Józef Leopold (1865-1915) ksiądz, pisarz religijny
    11. SCHILLER Leon Jerzy (1887-1954) reżyser, dyrektor teatru
    12. PRZEDRZYMIRSKI Emil Karol (1886-1957) generał, działacz społeczny
    13. MENDELSBURG Albert (1828-1911) finansista, poseł do Rady Państwa w Wiedniu
    14. ENOCH Jakub Kazimierz (1785-1847) lekarz, filantrop
    15. ENOCH Juliusz Kazimierz (1822-1880) działacz polityczny, publicysta
    16. TRĄMPCZYŃSKI Wojciech (18601953) marszałek Sejmu Ustawodawczego
    17. JAGNIĄTKOWSKI Władysław (1859-1930) pułkownik, literat
    18. DYGAT Ludwik (1839-1901) powstaniec z 1863, emigrant
    19. BUCHOWSKI Kajetan (1812-1900) działacz społeczny
    20. KOSZUTSKI Kazimierz (1836-1903) powstaniec 1863, rolnik, ekonomista

    Uwagi

    • „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

      MAJDROWICZ Eugeniusz Edmund (21 XI 1856 Kraków - 20 V 1929 Warszawa), śpiewak, aktor, reżyser, dyr. teatru
      Był synem Ludwika M. i Agnieszki z Rogozińskich, mężem => Sylwestry M., ojcem aktorki Marii Majdrowicz-Zakrzeńskiej. Jego siostra - Amelia M. była pianistką i kompozytorką (występy gł. za granicą), druga siostra - Maria M. była śpiewaczką estradową. Uczył się w gimn. św. Anny w Krakowie. Śpiewu uczyli go m.in. J. Kohler we Lwowie, oraz W. Troschel i L. Matuszyński w Warszawie. Po odbyciu służby wojskowej, zaangażował się w 1879 do t. pozn. początkowo jako chórzysta i tancerz. Grywał tu również małe role w dramatach i operach, a jednocześnie na koszt dyrekcji kształcił się w śpiewie. W Poznaniu występował do końca sez. 1881/82. W 1882 występował w zespole operowym A. Łukowicza (Petersburg), w sez. 1882/83 w zespole J. Puchniewskiego (Kielce), w 1883 w zespole J. Otrembowej (warsz. t. ogr. Belle Vue i Łowicz). Od sez. 1883/84 do końca sez. 1889/90 należał do zespołu t. w Łodzi, gdzie był cenionym śpiewakiem, a także reżyserem opery i operetki. Latem wyjeżdżał na występy do warsz. t. ogródkowych, gł. do Belle Vue (1885, 1886, 1887, 1888). Prawdopodobnie w 1884 ożenił się z aktorką Sylwestrą Adler. W maju 1886 wystąpił we Lwowie w partii Hrabiego Rogera („Pierścień rodzinny"). Od sez. 1890/91 powrócił do Poznania. W 1891 z zespołem pozn. występował w warsz. t. ogr. Wodewil. W Poznaniu zyskał popularność nie tylko jako aktor, ale również jako dobry organizator; przez cztery letnie sez. 1892-95 organizował i prowadził występy zespołu pozn. w przeszło sześćdziesięciu miejscowościach Wielkopolski i Pomorza Zachodniego. Na Pomorzu dawał przedstawienia przede wszystkim w Gdańsku (2 i 10 VIII 1893) i trzykrotnie w Sopocie w T. Victoria (5-25 VIII 1892, 27 VII-17 VIII 1893, 18-30 VIII 1894), a także m.in. w Grudziądzu, Czersku, Kowalewie, Lidzbarku, Lubawie, Nowem, Starogardzie, Wąbrzeźnie, Wejherowie (1892), Toruniu (1892), Tucholi, Świeciu, Tczewie, Sztumie, Pelplinie, Kartuzach (1893), Brodnicy, Chełmnie, Chełmży, Chojnicach (1894). Na terenie Wielkopolski występował z zespołem m.in. w Kępnie, Koronowie, Kościanie, Koźminie, Krobi, Krotoszynie, Kruszwicy (1892), Gnieźnie (1892, 1893, 1894), Gostyniu, Inowrocławiu (1895), Jarocinie, Jutrosinie, Miejskiej Górce, Obornikach, Odolanowie, Ostrowiu, Ostrzeszowie, Pleszewie, Rogoźnie, Strzelnie, Szamotułach, Szubinie (1894), Bydgoszczy, Pile, Borku, Gniewkowie (1895). Występy te miały dla pozbawionej t. pol. ludności Pomorza i Wielkopolski ogromne znaczenie i cieszyły się dużym powodzeniem. Również dzięki inicjatywie i energii M. w 1894 powstała w Poznaniu „Kasa wkładkowo-oszczędnościowa dla artystów sceny poznańskiej”.
      Po opuszczeniu t. pozn. w drugiej poł. lutego 1896 M. dawał koncerty w Poznaniu, Berlinie, Wrocławiu, w Poznańskiem i na Pomorzu. W październiku 1896 zorganizował wraz z M. Skirmuntem „Teatr Objazdowy na Wielkie Księstwo Poznańskie i Prusy Zachodnie”, który od 22 X 1896 do 15 VIII 1897 odwiedził ponad czterdzieści miejscowości, m.in. Toruń (od 22 X 1896), Chełmżę, Wąbrzeźno, Kowalewo, Chojnice (grudzień 1896), Gniezno (koniec 1896 i początek 1897), Bydgoszcz (7, 15-25 II 1897), Wejherowo, Sztum, Kościerzynę, Tczew, Czersk, Chojnice, Grudziądz, Starogard, Biskupiec, Brodnicę, Lubawę, Chełmno, Pelplin, Gniezno, Słupcę, Konin, Koło, Włocławek, Łęczycę, Łowicz, Gostyń (czerwiec 1897), Sieradz, Wieluń, Leszno, Kościan, Grodzisk, Ostrów, Kępno (lipiec 1897). Władze pruskie widząc w występach zespołu M. propagandę polskości („Grosspolnische Agitation") zaczęły utrudniać mu działalność, stopniowo odmawiając pozwolenia na występy w wielu miejscowościach, a następnie wprowadzając zakaz grania na tych terenach. M. otrzymał pozwolenie grania jedynie do 19 V 1897 na Pomorzu, a do 15 VIII 1897 w Wielkopolsce. W drugiej poł. sierpnia 1897 M. rozwiązał spółkę z M. Skirmuntem i przeniósł się z zespołem do Królestwa Polskiego. Jeszcze w 1897 dawał przedstawienia we Włocławku, Kaliszu, Łowiczu (16-23 IX), Zgierzu i Ozorkowie, w sez. 1897/98 w Radomiu, Kielcach, Ostrowcu (od 21 III 1898), w sez. 1898/99 w Radomiu i Kielcach (do 20 II 1899), w 1899 ponadto w Ostrowcu, Sandomierzu (kwiecień), Zawierciu (maj), Kole, Koninie, Kaliszu, Częstochowie (lipiec), Płocku, w sez. 1899/1900 w Częstochowie, w 1900 we Włocławku, Kaliszu (24 V-16 IX), Koninie, Kole, w sez. 1900/01 w Radomiu (od października 1900) i Kielcach (do marca 1901), w 1901 w Lublinie w T. Letnim „Rusałka” (25 V -16 IX), Siedlcach, Włocławku (listopad), Miechowie (trzykrotnie w tym roku), w sez. 1901/02 (od listopada przez pięć miesięcy) we Włocławku, Kutnie, Łęczycy, Łodzi (sierpień), Zawierciu (październik), w sez. 1902/03 w Częstochowie (grano tu do późnej wiosny 1903). W 1903 i 1904 M. starał się (bez powodzenia) o uzyskanie pozwolenia na prowadzenie t. w Sosnowcu. W 1904 prowadził swój zespół w Będzinie (marzec), Łodzi, Płocku, Łomży (październik). Piotrkowie, w 1905 w Siedlcach, Ciechocinku (lato), Włocławku (wrzesień). Od września 1905 został dyr. t. w Sosnowcu i prowadził go następnie w sez. 1905/06, 1906/07, 1907/08, 1908/09. W 1908 starał się (bez powodzenia) o dyr. t. poznańskiego. Z Sosnowca wyjeżdżał z zespołem na występy do innych miast (przeważnie w sez. letnich), m.in. w 1906 do Siedlec, Ciechocinka, Ojcowa (początek sierpnia) i Kielc (od 15 IX), w 1908 do Buska, Solca (od czerwca) i Łomży; w sez. 1908/09 dojeżdżał z Sosnowca na występy do Częstochowy (m.in. w marcu 1909), latem 1909 odwiedził ze swym t. Busko. W sez. 1909/10 prowadził t. w Kaliszu, w 1910 w Łowiczu (maj), Busku, Ostrowcu (październik). Od sez. 1910/11 do lata 1913 znowu był dyr. t. w Sosnowcu, a w sez. letnich odwiedzał: w 1911, 1912 i 1913 - Busko, w 1911 także Kielce i Radom. Od 1914 zamieszkał w Sosnowcu, gdzie organizował i reżyserował przedstawienia robotniczych zespołów amatorskich; zarabiał też wynajmując bibliotekę teatralną. W 1916 został szefem inwentarza T. Miejskiego im. Słowackiego i T. Ludowego w Krakowie, później zaś sekretarzem T. im. Słowackiego. Współdziałał w organizowaniu, a następnie w sez. 1919/20 był aktorem i dyr. administracyjnym T. na Pohulance w Wilnie.
      Zasłużył się gł. jako wieloletni dyr. zespołów teatralnych. Cieszył się doskonałą opinią, a zespół jego był jednym z najlepszych prowincjonalnych, wędrownych na terenie Polski. Był doświadczonym, energicznym i pracowitym dyr. swego zespołu; prowadził go oszczędnie, lecz bardzo sumiennie, sam zajmował się jego kierownictwem artyst., reżyserią i administracją. Teatr jego nazywano „klasztorem i szkółką”. Aktorzy przebywali w jego zespole przeważnie długo, otrzymywali niezbyt wysokie, ale zawsze regularne gaże. Dbano tu o rozwój i wykształcenie aktorów młodych (z zespołu M. wyszli m.in. W. Brydziński, B. Szczurkiewicz). Działał na szczególnie trudnych terenach (Pomorze, Wielkopolska, Zagłębie), walcząc z konkurencją t. niem. i zdobywając dla t. pol. na tych terenach publiczność, specjalną więc dbałość wykazywał o repertuar swego t.; starał się wystawiać utwory wartościowe i oryginalne, grał przede wszystkim sztuki pol. (A. Fredry, J. Blizińskiego, M. Bałuckiego). Najczęściej rezygnował z repertuaru muz. (szczególnie z popularnej operetki) na rzecz dramatu i komedii. Szczególnie zasłużył się występami na Pomorzu, gdzie bardzo rzadko występowały pol. zespoły. Przyczynił się też znacznie do stabilizacji t. w Sosnowcu.
      Jako aktor odznaczał się dobrymi warunkami zewnętrznymi (przystojny, o regularnych rysach), przyjemnym, dźwięcznym głosem i wielką dbałością o dykcję. Przez wiele lat występował przede wszystkim w operach i operetkach, śpiewając z powodzeniem partie barytonowe takie jak: Janusz i Stolnik („Halka"), Skołuba („Straszny dwór"), Lindorf („Opowieści Hoffmanna"), Homonay („Baron cygański"), Agamemnon („Piękna Helena"), Hrabia Roger („Pierścień rodzinny"). Później grał w dramatach, na ogół role charakterystyczne, m.in. Króla („Mazepa"), Jędrzeja („Mąż z grzeczności"), Księdza Kordeckiego („Obrona Częstochowy"), Burczyńskiego („Grube ryby").

      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.41434.1
      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.78484.4
      Polski Słownik Biograficzny - Uzupełnienia i sprostowania w t. 40 do art. Majdrowicz Eugeniusz
      Polski Słownik Biograficzny t. 19 str. 160: psb.16526.1
      n.49165a Nekrologia Minakowskiego (49165)
      n.62718 Nekrologia Minakowskiego (62718)

    źródła:
    - ślub: Akt małżeństwa: Warszawa św. Krzyż (obecn. m. Warszawa), rok 1883, nr aktu 251 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0158d&sy=1883b&kt=2 [podgląd]
    ...

    Baza danych na stronach www.sejm-wielki.pl to drobny wycinek Wielkiej genealogii Minakowskiego, sięgającej średniowiecza, zawierającej ponad 1.200.000 osób nawzajem skoligaconych, w tym znaczną część sławnych Polaków wszystkich epok; więcej na ten temat na Wielcy.pl .
    Baza jest uzupełniana codziennie
    — bardzo proszę o nadysłanie uzupełnień na adres mj@minakowski.pl . Z góry dziękuję!


    Serwisowi Sejm-Wielki.pl patronuje Stowarzyszenie Potomków Sejmu Wielkiego, działające pod patronatem Marszałka Sejmu RP.

    Znani: literaci, malarze, muzycy, aktorzy, dziennikarze, odkrywcy, historycy, wojskowi, filozofowie, ludzie Kościoła, prawnicy, politycy: przedrozbiorowi, dziewiętnastowieczni, przedwojenni, powojenni, współcześni, parlamentarzyści II i III RP oraz PRL, uczeni (członkowie akademii nauk): nauk społecznych, nauk biologicznych, nauk ścisłych, nauk technicznych, nauk rolniczo-leśnych, nauk medycznych, nauk o ziemi

    Cytuj: Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 28.04.2024.
    © 2002-2024 Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne — Regulamin, polityka prywatności i cookie
    IP: 3.22.249.158