Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KRZESIŃSKI Feliks Adam (1823-1905) tancerz 1°
2. KRZESIŃSKI Tertulian Stanisław (1810-1902) aktor, reżyser 1°
3. AKSAMITOWSKI Józef Ignacy (1771-1827) koniuszy, pułkownik 7°
4. AKSAMITOWSKI Wincenty (1760-1828) generał brygady 9°
5. RAFAŁOWICZ Andrzej (1736-1823) kupiec, przedsiębiorca, prezydent Warszawy 9°
6. OSTROWSKI Antoni (1767-1825) prawnik, sędzia, poseł 10°
7. RAFAŁOWICZ Jan (XVIII/XIX w.) kupiec, pułkownik i dowódca w powstaniu 1794 10°
8. RAFAŁOWICZ Stanisław (1747- 1 poł. XIX w.) kupiec, działacz polityczny, mason 11°
9. OSTROWSKI Wojciech (ok. 1710-1778) podsędek łęczycki, konfederat barski, poseł 11°
10. BARSS Franciszek (1760-1812) dyplomata 11°
11. SŁAWSKI Stanisław Konstanty (1881-1943) prawnik, doradca Komisarza Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku, wiceprzewodniczący Polskiej Delegacji Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku 12°
12. SŁAWSKI Roger (1871-1963) inżynier architekt 12°
13. RICHARD Marcjalis (ur. 1729) kupiec 12°
14. POPŁAWSKI Ignacy Stanisław (1790-1871) uczestnik wojen napoleońskich i powstania 1830/31 12°
15. MIĄCZYŃSKI Kajetan Adam (1751? -1801) konfederat barski, poseł 12°
16. OSSOLIŃSKI Józef Kajetan (ok. 1758-1834) starosta sandomierski, kasztelan, senator 12°
17. ŁĘSKI Józef Franciszek (1760-1825) profesor astronomii UJ, matematyk, kartograf, malarz 12°
18. OSTROWSKI Stanisław (1846-1908) prawnik 12°
19. KOSSECKI Stanisław (XVIII w.) cześnik podolski, poseł 12°
20. STOKOWSKI Jan (ok.1742-1794) konfederat barski, konsyliarz Rady Nieustającej 13°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  KRZESIŃSKI Jan Chrzciciel Felicjan (24 VI 1770 Chełm - 8 I 1847 Warszawa), aktor, śpiewak
  Na początku działalności używał podobno nazwiska Krześliński. Był synem Wojciecha i Anny K., ojcem => Feliksa K., => Matyldy K. i => Stanisława K. Uczył się w Lublinie, a następnie w Warszawie. Kiedy śpiewał w chórze kościelnym, zwrócił na siebie uwagę króla Stanisława Augusta, który polecił umieścić go w „nadwornej muzyce”. Wg M. Chomińskiego od 1789 występował w T. Narodowym w Warszawie. W 1794 wyjechał na Wołyń, gdzie był komisarzem w dobrach Orzeszków. Do zespołu W. Bogusławskiego wstąpił prawdopodobnie we Lwowie; razem z nim przeniósł się w 1799 do Warszawy i do 1839 występował w t. warsz. (jako drugi tenor); brał udział w wyjazdach zespołu do Poznania, Kalisza, Białegostoku, Krakowa (1809). W 1835 otrzymał emeryturę. Ostatni raz wystąpił 23 III 1839 na scenie T. Wielkiego w roli Wieśniaka („Precjoza"). Żonaty był dwukrotnie; drugą jego żoną była Felicja z Deręgowskich. Należał do masonerii.
  Był cenionym aktorem i śpiewakiem operowym (miał czysty, dźwięczny, wysoki głos tenorowy). Najwybitniejszą jego rolą był Janek („Krakowiacy i Górale"). Śpiewał także partie tenorowe w operach „Axur” i „Flet czarnoksięski” oraz partie Matysa („Intryga w oknach"), Titzikana („Lodoiska"), Porucznika („Szkoła zazdrosnych"). W komediach i dramatach grał najczęściej role chłopów, Żydów i służących, takie jak: Diego („Inez de Castro"), Lokaj („Pan Geldhab"), Jakub („Nienawiść ludzi i żal"); jako aktor miał jednak mniejsze powodzenie niż jako śpiewak. Był również cenionym nauczycielem śpiewu i gry na fortepianie oraz kompozytorem muzyki kościelnej.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.41325.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.47887.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.51252.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.77946.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  JAN KRZESIŃSKI
  ARTYSTA DRAMATYCZNY
  1770 + 1876
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 8/1847, 11/1847, 16/1847, 19/1847 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=36558 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Jan KRZESIŃSKI
  b. artysta dramatyczny, później emeryt; zm. 8 I 1847 mając lat 77, eksp. 11 I 1847 z kośc. Reformatów w Warszawie do katakumb na cm. Powązkowskim, gdzie artyści odśpiewali hymn "Salve Regina" Tomasza Nideckiego, nab. żał. 19 I 1847 w kośc. Augustianów, zapr. żona wraz z potomstwem, w czasie nab. artyści opery i orkiestra wykonali "Requiem" Kozłowskiego
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 533: psb.14025.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 534: psb.14026.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 534: psb.14028.2
  n.926 Nekrologia Minakowskiego (926)
  sw.481483 Akt małżeństwa: Warszawa ASC Cyrkuł III (obecn. m. Warszawa), 69/1813 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=1&zs=0185d&sy=105&kt=4&skan=046.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim