Karol Królikowski (ID: psb.13813.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KĘDZIERSKI Apoloniusz (1861-1939) malarz 13°
2. MASSON Jan (ur. ok. 1842) aptekarz, powstaniec 1863, emigrant 17°
3. DRWĘSKI Piotr (zm. 1795) urzędnik państwowy 19°
4. JASIŃSKI Zdzisław Piotr (1863-1932) malarz 19°
5. RAKOWSKI Seweryn Apolinary (1810-1887) powstaniec 1830, emigrant 19°
6. ŚLEWIŃSKI Władysław (1856-1918), malarz 20°
7. HORBOWSKA-WAWRZKOWICZOWA Kazimiera (1885-1957) śpiewaczka 20°
8. SZCZAWIŃSKI Hipolit (1812-1893) powstaniec listopadowy, uczestnik spisków wielkopolskich 20°
9. KOBYLIŃSKI Zygmunt (1895-1958) inżynier rolnik 20°
10. SZUBERT Michał (1787/1788-1860), założyciel Ogrodu Botanicznego w Warszawie 20°
11. SOKOŁOWSKI Franciszek (1835-1880?) oficer armii rosyjskiej, powstaniec 1863 r., sybirak 20°
12. TACZANOWSKI Alfons (1815-1867), ziemianin, poseł na sejm pruski 21°
13. GROER Franciszek (1807-1876) lekarz 21°
14. ŚWIETLICKI Andrzej (1915-1940) działacz polityczny 21°
15. RADZISZEWSKI Henryk Aleksander (1873-1923) działacz Narodowej Demokracji, publicysta 21°
16. SKÓRZEWSKI Andrzej h. Drogosław (zm. 1726?) generał-major wojsk kor., poseł na sejmy 21°
17. PALCZEWSKA Antonina (1807-1850) tancerka, aktorka 21°
18. ŁUKASIEWICZ Józef Michał (2 poł. XVIII w.) prezydent Starej Warszawy, kupiec 21°
19. ŁAŹNIEWSKI Witold (1865-1938) botanik, chemik 21°
20. MIRSKI Tomasz Teofil (1788- po 1861) powstaniec 1831, poseł 22°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 372: psb.13813.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 109): Królikowski Karol, Wydział Prawa i Administracji
  Syn ubogiego szlachcica Antoniego i Justyny Krzewickiej. Ur. w Łaskarzewie pod Łukowem. Po ukończeniu szkoły w Węgrowie rozpoczął studia prawnicze w Warszawie (1823). Pracował równocześnie jako podrachmistrz w Izbie Obrachunkowej i utrzymywał trzech młodszych braci. W grudniu 1830 kanonier w Artylerii Gwardii Narodowej, później pporucznik 2 P. Piech. Lin. Walczył pod Janowcem, Chodczą i Pińczowem. Członek Tow. Patriotycznego. We wrześniu 1831 przedostał się z Korpusem gen. Różyckiego do Galicji, a stąd do Francji. W Avignon był „jednym z najżarliwszych mówców... twórcą najskrajniejszych nieraz projektów i wniosków”. Wydalony z zakładu za rozpolitykowanie, przybył w 1833 do Paryża, gdzie wstąpił do loży masońskiej „La Trinite Indivisible”. Wydalony z Paryża udał się na południe i zatrzymał w Bordeaux, podejmując pracę w drukarstwie. Korespondował w tym okresie z B. Jań-skim, który natchnął go duchem mistycyzmu, a w 1839 ściągnął do Paryża. K. objął pracę w drukarni A. Jełowickiego i E. Januszkiewicza. Równocześnie kierował „Domkiem” Jańskiego do 1840. W 1841, po rozwiązaniu spółki wydawniczej z Jeło-wickim Januszkiewicz odstąpił mu drukarnię i swoje udziały w nakładach. Zwolennik ks. A. Czartoryskiego. Wydał anonimowo broszurę Posiedzenia nadzwyczajne Polaków w departamencie des Landes, wzywającą do poniechania sporów. Ze względu na niezależność polityczną jego dom przy Seine St. Germaine nr 20 był częstym miejscem spotkań emigrantów z różnych obozów. K. utrzymywał bliskie kontakty z ludźmi z otoczenia Mickiewicza i Towiańskiego. Zaprzyjaźniony z Karolem Sienkiewiczem, na jego prośbę pracował w Wydziale Historyczno-Literackim. W 1850 władze pruskie odmówiły mu zezwolenia na osiedlenie się w Poznańskiem, „ponieważ znany był z komunistycznych idei” (władze wzięły go za Ludwika Królikowskiego). Z jego inicjatywy powstało w Paryżu Stowarzyszenie Podatkowe (późniejsza „Instytucja Czci i Chleba”) dla pomocy rodzinom po zmarłych emigrantach. Był sekretarzem, potem przewodniczącym „Instytucji Czci i Chleba”. Przez cały czas K. prowadził z malejącym powodzeniem działalność wydawniczą i księgarską, ponieważ większość czasu poświęcał działalności społecznej. M. in. po śmierci K. Sienkiewicza zajął się wystawieniem jego pomnika w Montmorency i wydał 4 tomy jego pism. Jako wielbiciel Napoleona III głęboko przeżywał rok 1870. Zmarł w St. Etienne, przeznaczając swe znaczne oszczędności na pomoc dla emigrantów.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KRÓLIKOWSKI Karol - Ukończył szkoły w Węgrowie, od 1823 student Wydziału Prawa i Administracji UW. Pracował jako podrachmistrz w Trybunale Obrachunkowym. W powstaniu uczestnik Nocy Listopadowej, 12.30 kanonier art. gw. nar., 2.31 ppor. 2 ppl., potem por. 22 ppl., Janowiec, Chodcza, Lipsk, Łagów, Pińczów, przeszedł 26.9.31 z Różyckim do Galicji, internowany przez Austriaków. Przybył do Francji 7.1.32 i należał początkowo do zakładu w Paryżu, 4.5.32 wysłany do Awinionu. 13.11.32 podpisał manifest przeciwko Radzie Awiniońskiej. 4.3.33 skierowany do Bergerac, gdzie był jednym z przywódców „buntu”. 1.5.33 wysłany do Dax, 7.8.34 potępił tu Czartoryskiego. Uczył się drukarstwa. 7.8.35 wyjechał do Paryża. Tu pracował w drukami Pinarda, wydającej druki polskie. Uważany za republikanina, pozostawał pod nadzorem policji. Należał do loży „Trinité Indivisible”. Od 1836 związany z B. Jańskim, od 6.39 pracował w drukami A. Jełowickiego i E. Januszkiewicza, pozostawał w bliskich stosunkach z „domkiem” Jań-skiego, kierował nim podczas choroby Jańskiego i bezpośrednio po jego śmierci. 1841 przejął od Januszkiewicza część nakładów wraz z drukarnią i zaczął sam wydawać książki. Od 1842 członek THL. 3.50 prosił o paszport do Wielkopolski, ale mu odmówiono, biorąc go za Ludwika Królikowskiego, „znanego komunistę”. Po śmierci Mickiewicza organizował pomoc dla dzieci poety. Z jego inicjatywy i w jego mieszkaniu powstało 2.3.62 Stowarzyszenie Podatkowe, nazywane potem Instytucją Czci i Chleba, zajmujące się starymi emigrantami. Był sekretarzem, a następnie przewodniczącym tej organizacji. Uchodząc przed Prusakami, wyjechał 1870 z Paryża, schronił się w Flyères u J. B. Zaleskiego. Zm. 5.6.71 w St-Etienne, w domu swego przyjaciela dra Feliksa Michałowskiego, w drodze powrotnej do Paryża.
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim