W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- KIRKOR Edward (1808-1884) bibliotekarz, nauczyciel, emigrant 2°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 12 str. 479: psb.11506.4
Polski Słownik Biograficzny t. 12 str. 480: psb.11507.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KIRKOR Franciszek - Wszedł 1820 do 4 psk. jako ochotnik, potem wachm., ukończył SPJ, 29.5.27 ppor. W powstaniu ppor. 4 psk., adiutant pułku, 3.4.31 por., potem kpt., adiutant pułku, 15.3.31 otrzymał krzyż złoty nr 835, przeszedł 5.10.31 zRy-bińskim do Prus, internowany przez Prusaków. W kraju jego majątek został skonfiskowany przez władze carskie. Przybył do Francji 2.32 i należał początkowo do zakładu w Besançon. 1.6.32 został członkiem loży „Wytrwałość-Nadzieja”. Wziął udział w wyprawie frankfurckiej i 7.4.33 przeszedł do Szwajcarii. Za udział w wyprawie sabaudzkiej więziony 1.34 w kantonie Vaud. Wydalony do Anglii, 19.8.34 w Londynie potępił Czartoryskiego. 1.9.34 przystąpił do Ogółu Emigracji Polskiej, 1834 został członkiem Towarzystwa Wzajemnego Oświecenia, 29.8.36 Komitetu Emigracji Polskiej w Londynie, a 1838 Zjednoczenia. 1840 miał proces o zgwałcenie 11-letniej dziewczynki, za co groziła mu kara śmierci. Skazany został jedynie na grzywnę, utracił jednak prawo do zasiłków, był powszechnie potępiany przez Polaków. 3.42 przeniósł się do Francji, 16.3.42 zamieszkał w Melun. Tu 1846 przystąpił do TDP. Wziął udział w wypadkach Wiosny Ludów. W powstaniu wielkopolskim dowodziłjako mjr jazdą w oddziale Białoskórskiego, odznaczył się pod Miłosławiem i Sokołowem, awansowany na ppłka. Po upadku powstania internowany w Kostrzyniu, wrócił do Francji. W czasie wojny krymskiej poparł działania Hotelu Lambert, wszedł 1854 do dyw. kozaków sułtańskich, służył jako płk, dow. 1 p. kozaków sułtańskich. Poniósł porażkę 8.1.55 pod Tulczą potem stacjonował z pułkiem w Filipopolu, a 1855 w Tesalii nad granicągreckąjako dow. straży granicznej. Znany z okrutnego traktowania podkomendnych (nahajka zwana tu była kir-korówką), był znienawidzony przez żołnierzy. 1863 po wybuchu powstania styczniowego wielu oficerów pułku wzięło dymisje i wyjechało do kraju, szeregowi, których Kirkor nie zwalniał ze służby, decydowali się na dezercję. Za zasługi władze tur. nadały mu Order Medjidje. Zm. 20.3.65 w Mona-sterze w Macedonii.
sw.562111 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|