Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. FORSTER Karol (1800-1879) pisarz, działacz polityczny 5°
2. STANISŁAW August Poniatowski h. Ciołek (1732-1798) król polski 5°
3. DOBRSKI Maksymilian (1845-1913) rolnik 5°
4. SAPIEŻYNA Magdalena Agnieszka (1739-1780) wojewodzina połocka 5°
5. DOBRSKI Konrad (1849-1915) lekarz 5°
6. SAPIEHA Franciszek (1772-1829) generał-lejtnant 6°
7. PONIATOWSKA Konstancja (1695-1759) kasztelanowa krakowska 6°
8. PONIATOWSKI Stanisław (1676-1762) generał, podskarbi wielki litewski, wojewoda mazowiecki, kasztelan krakowski 6°
9. LUBOMIRSKI Antoni Benedykt (zm. 1761) starosta kazimierski, miecznik koronny poseł 6°
10. KOEHLER Ludwik (1799-1871) lekarz 6°
11. GRABOWSKA Elżbieta (1748/9-1810) kochanka Stanisława Augusta 6°
12. GRABOWSKI Stanisław (1780-1845) minister 6°
13. KROKOSZYŃSKI Ignacy (ok. 1827-1884) drukarz, zesłaniec 6°
14. CICHOCKI Michał Mikołaj (1770-1828) generał brygady 6°
15. DOWIAKOWSKA Bronisława (1840-1910) śpiewaczka operowa 6°
16. DOBRSKA Tomaszewicz Anna (1854-1918) lekarka 6°
17. SZLENKIER Franciszek Ksawery (1814-1871), działacz polityczny, emigrant 6°
18. SZLENKIER Józef (1844-1893), powstaniec styczniowy, zesłaniec 6°
19. SAPIEHA Aleksander Michał (1730-1793) wojewoda połocki, hetman polny 6°
20. KWIATKOWSKI Józef (1822-1871) kupiec, działacz polityczny 6°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  DOBRSKI Julian (31 XII 1812 lub 1811 Nowe - 2 V 1886 Warszawa), śpiewak
  Był synem Apolinarego D., urzędnika komory celnej w Grajewie w woj. podlaskim (wg informacji rodziny: uczestnika powstania kościuszkowskiego, pułkownika i komendanta Arsenału w Warszawie), i Katarzyny z Dulmiańskich. Dzięki pomocy gen. M. Cichockiego studiował od 1826 w konserwatorium warsz. w klasie E.C. Solivy. 1 VII 1832 został zaangażowany do opery warsz.; debiutował 20 IX w partii Almavivy („Cyrulik sewilski"). Partię tę śpiewał także 24 II 1833 na inauguracyjnym przedstawieniu T. Wielkiego w Warszawie. W ciągu całej kariery artyst. cieszył się sympatią i uznaniem publiczności, które zdobył od razu dzięki nieprzeciętnym walorom scenicznym. Dysponował pięknym i silnym głosem tenorowym, posiadał świetną wymowę i metodę śpiewu, a także zdolności aktorskie. Odnosił wielkie sukcesy zarówno w partiach lirycznych, jak i dramatycznych. Śpiewał m.in. partie: Severa („Norma"), Edgara („Łucja z Lammermooru"), Maxa („Wolny strzelec"), Gennara („Lukrecja Borgia"), Lionela („Marta"), Manrica („Trubadur"),Eleazara („Żydówka") oraz partie tytułowe we „Fra Diavolo” i „Ernanim”. J.T.S. Jasiński pisał o nim że „stał się wszechstronnym panem obecnych na przedstawieniu, a gra jego potężniała mocą i prawdą, zachwycał metalem cudownym głosu”. W 1846-48 występował w Turynie i w Genui. Podobno za granicą nawiązał kontakty z rewolucyjnym ruchem Wiosny Ludów i w związku z tym mógł powrócić do kraju dopiero po otrzymaniu specjalnego zezwolenia policji (uzyskanego za wstawiennictwem M. Kalergis). 1 I 1858 wziął udział w warsz. premierze „Halki” śpiewając partię Jontka. 25 II tego roku obchodził jubileusz dwudziestopięciolecia pracy na scenie operowej; śpiewał wówczas partię Ernaniego („Ernani"). W czasie uroczystości dyr. J. Quattrini wręczył mu złoty wieniec ozdobiony brylantami. 28 IX 1865 D. wykonał partię Stefana w premierowym przedstawieniu „Strasznego dworu”. Wkrótce otrzymał dymisję z WTR za udział w nabożeństwie za pięciu poległych (śpiewał tam hymn A. Stradelli). Po raz ostatni wystąpił 25 XI 1865 w partii Eleazara („Żydówka"). D. zdobył sławę jako doskonały odtwórca postaci moniuszkowskich. Recenzent „Kuriera Codziennego” pisał, że „D. to nie tylko tenor, gwiazda przejściowa, która w miarę swego biegu traci siłę swoich promieni, lecz zarazem jeden z punktów wytycznych w historii rozwoju naszej muzyki scenicznej”. Zajmował się także pracą pedag.: w 1861-64 uczył śpiewu w Instytucie Muz., a po przejściu na emeryturę w 1866 objął klasę śpiewu w konserwatorium warszawskim. Był kompozytorem; ogłosił pieśni: „Niezapominajki”, „Kochanek lutni” i wydał cykl „Echo-zbiór pieśni obcych kompozytorów”. Pierwszą żoną D., była Julia z Koehlerów (wystąpiła ona 17 VI 1867 w roli Emilii - „Lektorka” w WTR), drugą - Bronisława ze Stepanowskich.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.9476.1
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 4.558.60 - t. IV s. 331: Dobrscy v. Dorbscy v. Dubrscy h. Jastrzębiec ze wsi Dobrska, w pow. płońskim
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.684.4.1 - Dobrski h. Jastrzębiec
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.684.4.4 - Dobrski h. Jastrzębiec
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  (POMNIK, FRONT)
  GRÓB RODZINY
  JULJANA I BRONISŁAWY
  DOBRSKICH
  ------
  NIEODŻAŁOWANEMU MĘŻOWI
  Ś. P. JULJANOWI
  DOBRZESKIEMU
  ZMARŁEMU D. 2 O MAJA
  1886R.
  KOCHAJĄCA ŻONA.
  ZA ŚPIEW WIEŃCZONO CIĘ CHWAŁĄ
  SZLACHETNOŚĆ STAWIONO WSZĘDZIE
  ZA MIŁOŚĆ ZAŚ KU MNIE STAŁĄ
  NIECH BÓG MIŁOŚCIW CI BĘDZIE!
  
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś. + P.
  JULJAN DOBRSKI
  WYBITNEMU ARTYŚCIE ZNAKOMITEMU ŚPIEWAKOWI
  PIERWSZEMU WYKONAWCY ROLI
  JONTKA
  W 100- LECIE PRAPIEMIERZY OPERY
  MONIUSZKI HALKA
  1858 1958
  Z.A.S.P.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 5 str. 260: psb.4419.1
  n.15149a Nekrologia Minakowskiego (15149)
  n.23512 Nekrologia Minakowskiego (23512)
  n.40275a Nekrologia Minakowskiego (40275)
  sw.1133109 Akt małżeństwa: Warszawa-Leszno Narodzenie NMP (obecn. m. Warszawa), 48/1871 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=8&zs=9199d&sy=4010&kt=2 [podgląd]
  sw.423647 Akt małżeństwa: Warszawa św. Krzyż (obecn. m. Warszawa), 235/1885 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0158d&sy=1885b&kt=2 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim