Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MARRENÉ Waleria (1832-1903) pisarka, publicystka 1°
2. SZYDŁOWSKI Symeon (1725-1800), członek Rady Nieustającej, targowiczanin 2°
3. LAURYSIEWICZ Jan Gwalbert (1867-1935) działacz gospodarczy senator 3°
4. KRASIŃSKI Henryk (1804-1876) pisarz, powstaniec, emigrant 3°
5. POTKAŃSKI Aleksander (zm. po 1803) starosta radomski, poseł 3°
6. KRASIŃSKI Izydor Zenon (1774-1840) generał, minister wojny 4°
7. KWAŚNIEWSKI Walenty (1750-813) powstaniec kościuszkowski, generał wojsk Księstwa Warszawskiego 4°
8. JABŁONOWSKI Felicjan (zm. 1778) starosta koropecki 5°
9. POTOCKI Józef (ok. 1695-1764) starosta szczerzecki i czorsztyński, kasztelan lwowski 5°
10. JABŁONOWSKI Józef Aleksander (1711-1777) wojewoda nowogrodzki 5°
11. JABŁONOWSKI August Dobrogost (1769-1791) znany jako książę kozak 5°
12. JABŁONOWSKI Stanisław Filip (ok. 1772-1833) oficer Legionów Polskich 5°
13. POTOCKI Joachim (zm. 1764) starosta lwowski, poseł, generał lejtnant wojsk koronnych 5°
14. MAŁACHOWSKI Józef (1751/52-1795) starosta karaczkowski, poseł na Sejm Czteroletni 5°
15. MORZKOWSKI Antoni Stanisław (ok. 1723- ok. 1778/ 79) sędzia ziemski i marszałek wieluński konfederacji barskiej 5°
16. SZUJSKI Konstanty (zm. 1695), kniaź, pisarz wielki litewski 5°
17. KOSSOWSKI Antoni (1701-1771) sekretarz wielki koronny 5°
18. BREAŃSKI Feliks Klemens (1794-1884) generał w służbie tureckiej 5°
19. POTOCKI Ignacy (1738-1794?) poseł, marszałek ziem generału ruskiego konfederacji barskiej 6°
20. POTOCKI Piotr Franciszek (1745-1829) starosta szczerzecki, poseł 6°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 12.273.327 - t. XII s. 184: Krasińscy h. Ślepowron przydomku Korwin z Krasnego, w ziemi ciechanowskiej
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2192.1.1 - Malletski de Grandville h. Bastion
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 328/1846, 337/1846 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=35614 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):

  Jan Chrzciciel MALLETSKI de GRANDVILLE
  b. gen.-lejt. Korpusu Inżynierów wojsk cesarsko-rosyjskich, niegdyś gen. dyw., dowódca inżynierów b. Wojsk Polskich, w czasie długoletniej służby odbył 12 kampanii, kierował pracami przy przeprowadzeniu kanału Augustowskiego, kawaler wielu orderów i czł. wielu towarzystw uczonych; ur. 1777 w Marsylii, zm. 2 XII 1846 w dobrach swoich dziedzicznych Zbożenna w gub. radomskiej
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 19 str. 379: psb.16747.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 60: psb.17136.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 49 str. 607: psb.34173.22
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: MALLET de GRANDVILLE MALLETSKI Jan Chrzciciel - Wstąpił 1794 do szkoły wojskowej w Metz, 1795 adiunkt w korpusie inż., 1803 kpt. 2 klasy, 1804 kpt. 1 klasy, odbył kampanie 1795-1800, 1806-07. Po pokoju w Tylży pozostał w Księstwie Warszawskim, 12.08 dow. korpusu inż., prowadził prace fortyfikacyjne w okolicach Warszawy, 5.09 ppłk, budował mosty na Bugu, brał udział w szturmie Zamościa i Sandomierza, prowadził negocjacje z Austriakami w sprawie kapitulacji Sandomierza a potem odebrania Krakowa, 1809 dyrektor Szkoły Elementarnej Inż. i Art., 1812 dow. inż. 5 korpusu polskiego, bit się pod Smoleńskiem i Możajskiem, 1813 dow. inż. 8 korpusu polskiego, otrzymał krzyż złoty, 1.1.10LH, 11.10.12 krzyż oficerski LH nr 30501. W armii Królestwa Polskiego 1.15 pik korpusu inż., 11.15 gen. bryg., 1816 otrzymał naturalizację, zmienił nzwi-sko na Malletski, 1823 członek komisji rozbudowy twierdzy Zamość, członek Komitetu Art. i Inż., od 1826 kierował budową kanału August., 5.7.30 gen. dyw., 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 20 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu gen. dyw., 9.12.30 dow. korpusu inż., 16.12.30 gen. dyw., szef kwatermistrzostwa generalnego i Szkoły Aplikacyjnej z pozostawieniem przy dowództwie korpusu inż., zarzucano mu złe przygotowanie fortyfikacji i niedostatek map w wojsku. Po kapitulacji Warszawy pozostał w mieście, stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi. Po upadku powstania zatrudniony 1832 przez Rosjan w Biurze Wojskowym w Dyrekcji Inżynierów. Przyjęty do służby ros., wysłany do Kronsztadtu, 1837 wziął dymisję, wrócił do Królestwa. Osiadł we wsi Zbożenna w pow. opoczyńskim. Ożeniony był z Wiktorią Szydłowską a po jej śmierci poślubił Adelę Krasińską, z którą miał córkę Walerię Mar-renć-Morzkowską. Zm. 2.12.46 w Zbożennej, pochowany w Skrzyńsku, w miejscowym kościele jego epitafium.
  Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I045155
  Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.12394
  n.19254a Nekrologia Minakowskiego (19254)
  sw.51269 http://napoleon.gery.pl/jwk/mallet.php
  sw.564171 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim